Inmiddels is het maandag zeer vroeg in de ochtend en ben ik mezelf aan het afvragen of ik wel of niet de (gelukkige?) bezitter ben van een jetlag. Direct na sjabbat zijn we namelijk, voorzien van vier grote koffers, twee handbagage koffertjes, een sjeitel-box (voor de pruik van Blouma), een hoedendoos (voor mijn sjabbat-hoed) en de nodige losse zakken, een taxi ingestapt om via JFK en Schiphol bijna uitgeput gisteren, zondag dus, onze eigen voordeur te mogen openen en dankbaar terug te mogen denken aan de spreuk die bij mijn lieve ouders in de gang hing: oost-west thuis best en zoals het klokje thuis tikt, tikt het nergens. Mocht u deze veel te lange zin niet meer begrijpen: we zijn weer thuis van weggeweest en het is nu maandagochtend vijf uur en tien minuten.