Reinier begint zijn verhaal met de grootste veranderingen die hij in zijn lange loopbaan als weerman meegemaakt heeft. “Ik heb in die tijd qua werk twee grote veranderingen meegemaakt, een daarvan zit hem in de techniek. Hoe je 34 jaar geleden bezig was met computers en dergelijke in vergelijk tot nu, is een wereld van verschil. Mijn werk is in die zin veranderd. Maar mijn werk is ook veranderd omdat het steeds meer over het klimaat is gegaan in plaats van over het weer. Het klimaat is het gemiddelde weer over een langere periode. Wat dat betreft zag de wereld er 34 jaar geleden ook heel anders uit.”

Twee graden warmer
De wereld is in die relatief korte periode volgens de weerman “serieus opgewarmd”. Hij legt uit: “We hebben te maken met droge en hete zomers, lage rivierstanden en bosbranden. Wanneer het regent, regent het vaak keihard en hebben we te maken met overstromingen.”

Wanneer Reinier gevraagd wordt een sprong te maken naar het jaar 2060, schetst hij een somber beeld wat betreft het klimaat. “Het zal dan gemiddeld tenminste twee graden warmer zijn dan in mijn geboortejaar, 1961. Gletsjers zullen verder geslonken zijn en de stroom van klimaatvluchtelingen uit Afrika zal enorm gegroeid zijn. Honger en dorst zullen aan de orde van de dag zijn. Het lijkt een horrorscenario maar het is helaas realistisch. Tenzij we nu gigantisch hard op de rem trappen.”

De weerman zegt dat het hem soms “boos maakt” dat we hier als mensen zo langzaam in handelen. “De uitdaging zit hem erin dat we de wijsheid hebben gekregen om te ontdekken waar het fout gaat en de wijsheid hebben gekregen om het tij nog te kunnen keren. Maar dan moet je die wijsheid wel inzetten. En niet zeggen: ‘Maar dat land zus, of dat land zo’. We moeten nú in actie komen. Het is bijna te laat.”

Gods voorbeeld
Volgens Reinier hebben we als mens op het gebied van rentmeesterschap hard gefaald. “Je staat er soms versteld van wat mensen door het autoraampje naar buiten gooien. Dat is dan nog in het klein, maar in het groot gaat dat nog veel verder. We zijn geen goede rentmeesters wat dat betreft. Het kan niet anders dan dat dit God veel verdriet doet. Je zou het kunnen zien als een vader die voor zijn zoon een prachtig kunstwerk van lego maakt, een kunstwerk dat die zoon vervolgens binnen drie minuten weer sloopt. In Psalm 8 staat dat God ons bijna goddelijk gemaakt heeft, maar dat Hij ons ook de verantwoordelijkheid heeft gegeven om over de natuur te heersen. Dat betekent niet dat we kunnen doen wat we willen, maar dat we verantwoording zullen moeten afleggen voor onze daden. 

De schepping omvat een schitterende kringloop. Blaadjes vallen in de herfst naar beneden en dienen vervolgens weer als voedingsbron voor een nieuwe generatie bladeren. In die zin is er in de schepping geen sprake van afval. Maar hoe anders gaan we daar als mens in onze lineaire economie mee om. Al die wegwerpproducten die plastic afval opleveren komen uiteindelijk vaak in de oceaan terecht. Wereldwijd wordt slechts 7 procent van het plastic gerecycled. Maar dat percentage zou veel hoger moeten zijn. Als Iemand iets weet van recycling, dan is het God zelf. Het is ons voorgedaan in de natuur en het zit perfect in elkaar. Het is nu aan ons om met ontzag voor die Schepper het perfecte in de schepping te bewaren en beschermen en Zijn voorbeeld te volgen. Als christenen mogen we best wat meer voorop lopen qua duurzaamheid en rentmeesterschap.”