Dit artikel is nu opgeslagen in je
dashboard.
Bewaar artikelen in je dashboard.
God
25 mei 2023
door
Marijn Burkunk
Voor christenen is het spannend om van oude tradities af te wijken
Voor zover ik weet begint in de meeste kerken van de Reformatie de eredienst met de Wetlezing. Dat is een mooi principe, waar veel voor te zeggen valt. Het wordt dan ook al gedurende eeuwen bij aanvang van de kerkdienst gedaan.
Zo worden we, als we de tien geboden goed tot ons door laten dringen, gelijk stevig met onze neus op onze feilbaarheid gedrukt. En wordt de toon gezet voor het verdere verloop van de dienst, waarin het toch vaak over een akelig perspectief als gevolg van onze zondigheid gaat.
Nu is dit stukje liturgie niet door christenen bedacht. Ook de Joden proclameren in de eredienst de Thora, waar de tien woorden deel van uit maken. En ze doen dat al sinds Mozes met grote eerbied en ernst. Paulus heeft het daar over als hij aan de Corinthiërs schrijft over het oude en het nieuwe verbond.
Als ik zijn betoog goed versta, dan zegt hij dat de Wetlezing de bevestiging is van het oude verbond. De proclamatie onderstreept iedere keer weer het verbond van God met Zijn volk op basis van de wet. De wet die de mens als notoire overtreder ter dood veroordeelt…
Paulus stelt, dat desondanks de openbaring van de Wet aan Mozes met grote luister gepaard ging. Immers, nu weet het volk waar het met God aan toe is. Hij merkt daarbij op, dat de luister van de Wet helemaal niets voorstelt in vergelijking met de heerlijkheid van het NIEUWE verbond. Gods nieuwe verbond, dat het oude verbond met Zijn volk verving. Een verbond bezegeld door het bloed van Jezus. Een verbond gebaseerd op genade en eeuwig leven. Hij noemt het ook het verbond van de Geest.
Het komt me nu voor dat wij als christenen tegelijkertijd vanuit twee tegengestelde principes leven; Wet en Genade.
Dit gedeelte van de brief herkauwend word ik eigenlijk best verdrietig. Voor christenmensen heeft het oude verbond toch afgedaan? Ze vallen toch onder het nieuwe verbond met God? Of heeft Jezus zich voor niks geofferd? Hoe kan het dan toch zo zijn, dat de kerken nog steeds de Wet als uitgangspunt en leidraad van de eredienst proclameren en zo de gelovigen verhinderen om voor 100 procent in het nieuwe verbond te gaan staan? Paulus stelt het zelfs nog bouter: Sinds Mozes is er een sluier over Gods heerlijkheid. De Wet is als het ware deze bedekking en zo zegt hij; door Christus is die sluier weggenomen. Echter, zolang de Wet voorgelezen wordt is er sprake van die sluier over het hart van de hoorders. Bij bekering tot Jezus wordt die sluier weggenomen en weerspiegelt de bekeerling Gods heerlijkheid. De essentie van de Wet, namelijk de Liefde, is dan in het hart gegrift. Het besneden hart.
Is die bekering dan het gevolg van de proclamatie van de Wet?
Is bekering er niet veeleer dankzij Jezus en de werking van Gods Geest?
Het komt me nu voor dat wij als christenen tegelijkertijd vanuit twee tegengestelde principes leven; Wet en Genade. Zo komen we niet aan de verplettering door de Wet toe, noch aan de volle vrijheid van Gods Geest. We laten ze elkaar ontkrachten. Als je nieuwe schoenen kocht, omdat de oude blaren geven, dan laat je ze toch ook niet in de kast staan? Of loop je op één nieuwe en op één oude schoen?
Het is best spannend om van oude tradities af te wijken. Maar wat kan het voor kwaad om juist op de Pinksterdag eens niet in de eredienst de Wetlezing te doen, maar de woorden van Paulus te proclameren:
“De Heere is de Geest, die leven geeft en waar Hij is, is vrijheid. Wij, gelovigen, hebben geen sluier over ons gezicht. Wij zijn net spiegels, die het schitterende licht van de Heere weerspiegelen. Terwijl zijn Geest in ons werkt, gaan wij steeds meer op Hem lijken.”
Een rijke Pinksteroogst toegewenst.
Dit artikel is afkomstig van Marijn Burkunk, oprichter van Oasis Trails. In een Spaans dorpje, aan het pelgrimspad naar Santiago de Compostela, runt de Oasis Trails gemeenschap een kleine herberg. Het is een gemeenschap van gelovigen, die de gasten zowel praktisch als geestelijk met Jezus, het Levende Woord, in contact wil brengen. Heel praktisch en betrokken, op een manier die bij de gasten past. Lees hier meer over de Oasis Trails.
Deel dit artikel op:
Stitcher
