"In 2016 begon ik mij ontzettend moe te voelen. Ook verloor ik op een gegeven het gevoel in mijn benen en tenen", vertelt Eliza die vervolgens een afspraak maakte bij de huisarts. "Hij verwees me door naar een neuroloog waar ik al vrij snel een mri-scan kreeg. De uitslag was niet goed: MS.

MS is een ziekte van het centrale zenuwstelsel, waarin je hersenen aangetast worden. In je hersenen komen er ontstekingen die ervoor zorgen dat de geleiding naar je handen en voeten niet langer goed is", zegt Elisa. 

"Mij werd verteld dat er geen medicijnen voor zijn, genezing uitblijft en ik alleen nog maar verder achteruit zou gaan. Toen ik dat hoorde, dacht ik: 'Ga ik nu aftakelen?' 'Ga ik nu misschien wel dood?' Ik voelde me in een diepte put wegzakken. Toen ik de arts verliet en door de gang liep, leek het wel alsof ik in een hele slechte film terecht gekomen was.

Ik was in een soort roes en op dat moment hoorde ik van binnen Gods stem: 'Ik ga en Ik wil je genezen'. Ik kreeg van Hem de diepe overtuiging dat Hij mij zou gaan genezen. Het was alsof er op dat moment ook iets in mij werd omgedraaid, zo van: 'ik wil deze strijd aangaan en ook winnen. Ik wil achter die genezing aan'", deelt Eliza.

Eliza begon boeken te lezen van mensen die op wonderlijke wijze door God genezen waren, maar ook bevrijding ontvingen. "Ik wist dat er bepaalde trauma's in mijn leven waren geweest, waarin demonen kunnen binnenkomen. Ik was ervan overtuigd dat het bij mij ook zo was.

Ik las ook een boek over de genezing van geest, ziel en lichaam. In die volgorde. In de wereld gaat het vaak over lichaam, ziel en geest, een omgekeerde volgorde. Maar hij (de Amerikaanse voorganger Bobby Schuller, red.) schreef: 'Voor God is het in deze volgorde'. Toen dacht ik: God heeft eerst mijn geest genezen toen ik tot geloof kwam en mijn denken veranderd. Ook was Hij na mijn bekering al bezig met de genezing van mijn ziel. Ik moest veel huilen in die tijd. God liet me ook zien dat Hij nog niet klaar was."

Er moesten nog trauma's uit het verleden opgeruimd worden, vertelt Eliza. "Als puber was ik erg onzeker en had ik ook weinig zelfwaarde. Op een gegeven moment was ik aan het bidden en God leidde mij naar mijn vader. In mijn pubertijd is onze relatie verstoord geraakt. Bewust en soms ook onbewust heb ik daar veel verdriet van gehad. Ik merkte dat God mijn verdriet wilde genezen, maar liet mij ook mijn aandeel zien in de verstoorde relatie met mijn vader. 

Ik was vaak opstandig, toch ook wel heel rebels en had geen respect voor hem. God liet mij deze dingen zien. Daar schrok ik best wel van. Ik vroeg om vergeving en ik merkte dat dat mij begon vrij te zetten. God maakte mij later duidelijk dat Hij wilde dat ik mijn vader zou gaan bezoeken en dat ik hem om vergeving zou vragen. Ik schrok opnieuw, want het is best een stap om naar hem toe te gaan. Wat ik wel wist is dat het belangrijk was, ook voor mijn genezing."

Elize nam vervolgens contact op met haar moeder: "'Mam, ik wil even alleen met papa zijn en met hem praten.'" Een afspraak volgde. "Ik was alleen met mijn vader thuis en ik vroeg hem om vergeving. Het raakte hem. Ik zag dat er iets gebeurde toen ik dat uitsprak. Op dat moment ervoer ik de genezing over onze relatie."

Lichamelijke genezing
Na Eliza genezing ontvangt voor haar ziel en geest, zou ook lichamelijke genezing volgen. "Gedurende een aantal maanden bad ik veel en werd er tegelijkertijd ook veel voor mij gebeden. Door die gebeden heen merkte ik dat God mij aan het genezen was. Geleidelijk aan kwam het gevoel in mijn benen weer terug. Er was ook een keer iemand bij mij thuis die bepaald werd bij de geest van liefdeloosheid. Toen ze bad, kwam het gevoel in mijn tenen zelfs terug. God raakte mijn lichaam aan en de symptomen begonnen te verdwijnen."

Op een zondagavond in februari bezocht Eliza een genezingsdienst. "Ik was vooraf zenuwachtig maar tegelijkertijd ook vol verwachting dat God hier weer iets zou doen. Er werd voor mij gebeden en tijdens het gebed was het alsof er een zware deken over mij heen viel. Ik kon niet langer op mijn benen blijven staan. Toen ik op de grond lag, huilde ik ontzettend. Het was echt een diepe huil die er uit mij kwam. 

Op dat moment veranderde die huil in een schreeuw en bevrijdde God mij. Ik weet niet meer precies waarvan allemaal, maar God bevrijdde mij. Het duurde zeker wel tien minuten voordat ik weer kon opstaan. Ik ervoer blijdschap want ik wist dat dit het laatste stukje van mijn genezing was."

Het zou een aantal maanden duren voordat Eliza opnieuw een scan zou krijgen. Met een uitslag die vrijwel niemand voor mogelijk zou houden. "De arts zei: 'Dit is de beste uitslag die je kunt krijgen. Er zijn geen ontstekingen meer. De ziekte slaapt en doet op dit moment niets.' Ik wist dat het God was die mij genezen heeft. Ik heb geen klachten meer. Er waren alleen nog littekens te zien."

"Nog steeds voel ik me goed en ben ik ontzettend dankbaar voor mijn genezing. Gewoon het feit al dat ik weer kan sporten, kan schaatsen en hardlopen. Ik heb weer kracht en kan alles weer voelen. God heeft niet alleen mijn lichaam genezen, maar ook mijn hart. Ik ben heel anders naar mijzelf gaan kijken. Nu kan ik blij zijn met wie ik ben en ik ben niet meer onzeker zoals ik dat vroeger was. Ik heb geleerd om van mijzelf te gaan houden".

In onderstaande video van Xpedition Glory is het volledige verhaal van Eliza terug te bekijken. Meer indrukwekkende getuigenissen zijn te zien op het YouTube-kanaal van Xpedition Glory.