Bakster Elizabeth Lopez maakte honger zelf mee: "Voor mij was het maar even, anderen maken dit altijd mee"
Ze is een van de bekendste bakkers van Nederland na haar winst van Heel Holland Bakt in 2021. Maar Elizabeth Lopez kende ook moeilijke tijden, bijvoorbeeld toen ze in 2012 midden in de ellende van de toeslagaffaire haar kinderen plotseling geen eten meer voor kon zetten. Inmiddels is ze ambassadeur van World Vision, maakte ze een bakboek, waarmee ze ouders iets in handen geeft om met kinderen in gesprek te gaan over honger en armoede. Bij Cvandaag vertelt Elizabeth over haar drive. āHoe kan het dat sommige mensen altĆjd moeten meemaken dat ze geen eten hebben?ā
Kan jij je er iets bij voorstellen dat je maar weinig te eten hebt? Elizabeth Lopez wel. Toen ze als slachtoffer van de toeslagenaffaire veel geld aan de Belastingdienst moest terugbetalen, kwam er een moment dat ze naar boven keek en tegen God zei: āHere, U heeft gezegd dat U altijd zal voorzien.ā Elizabeth: āIk was bang dat ik mijn kinderen de volgende dag niks mee kon geven naar school. Je voelt angst en machteloosheid. Een brok in mijn keel.ā
Toch relativeert de Arubaanse ook gelijk. āVoor mij was het maar een moment, hĆØ. Hoe moet dat zijn voor mensen die dat dagelijks meemaken? Kinderen nemen dat voor de rest van hun leven mee. Het is een verschrikkelijke waarheid. Honger went nooit.ā
In Elizabeths geval gebeurde er een wonder. āDie avond was er een gebedsdienst in de kerk. Er kwam iemand naar mij toe met een tasje voor eten dat ik mee mocht nemen. Ik had er helemaal niet om gevraagd aan hen, want vaak schaam je jezelf ook om dat aan te geven. Het eerste wat ik in de zag, was een pakje met brood dat je zelf kunt maken en dat was nog niet alles. Toen ik naar de metro liep, kwam er nog een zuster achter mij aan die riep: āElizabeth! Wacht even, ik heb nog wat voor je.ā Hier komt het wonder: gisteren had haar leidinggevende een feest gegeven en er was nog heel veel eten over. Toen had ze aan ons gedacht. Dus ik kreeg brood om te bakken en eten dat al klaar was gemaakt. Zonder dat ik het aan mensen hoefde te vragen. Achteraf bedenk ik dat God al bezig was om mijn eten klaar te maken toen ik wanhopig tot Hem bad.ā
Voor mensen in de landen waar World Vision projecten heeft, is zoān gebedsverhoring echter niet altijd de praktijk, beseft de bakster. āJe kan je dat niet voorstellen. De waarheid is dat je iemands pijn niet kan meevoelen. Natuurlijk probeer je je voor te stellen hoe het is. Maar echte armoede, het missen van perspectief, dat kennen wij niet.ā
Toch is er hoop, laat World Vision, de ontwikkelingsorganisatie waar Elizabeth ambassadeur van is, duidelijk zien. āDeze mensen hebben inderdaad geen perspectief, maar dat is waar World Vision binnenkomt. World Vision geeft ze niet iets eenmaligs, maar brengt verandering door te werken aan de wortel van het probleem.ā
De bakster is groot fan van kindsponsoringsprogramma Chosen, waarbij jij als sponsor niet een kind kiest om te sponsoren, maar andersom. Door samen met de gemeenschap te werken aan duurzame oplossingen, wil World Vision binnen 15 jaar alle doelen hebben bereikt zodat de gemeenschap zelf verder kan. Elizabeth: āDaarmee maak je kinderen mentaal krachtig en geef je ze een keuze. āJe mag er zijnā, zegt dat programma. Dat betekent voor ze dat ze ook mogen dromen en daarnaar toe mogen werken.ā
Zelf steunt Elizabeth de 7-jarige Emilly uit Oeganda. Waarom? āBoven alles ben ik christen, volgeling van Jezus. Een van onze opdrachten is dat we elkaars lasten dragen. Het leven kan zwaar zijn, ongeacht waar we zijn. Ik wil mensen heel graag helpen hun lasten te dragen. Al kan ik hun armoede niet ineens wegnemen. Maar dat is waar God ons toe oproept om het te doen.ā
Haar ervaring met armoede maakt dat ze zich altijd bewust is van de rijkdom waarin we in Nederland leven. āAl vind ik het zelf ook niet makkelijk. Ik betrap mijzelf er weleens op dat ik net iets te veel koop. Vanochtend zag ik twee prachtige trossen bananen. Dan neem ik er niet een, maar gewoon allebei. āHeb ik het echt nodig, of niet?ā Dat moet ik mijzelf afvragen.ā
Toch probeert Elizabeth daarin wel stappen te zetten: āWe hoeven niet te leven zoals veel mensen in Nederland dat doen, vertel ik mijn kinderen. Als we gaan shoppen, wil ik dat mijn kinderen zich ervan bewust zijn hoe goed we het hebben. Dat ze dankbaar zijn voor het feit dat we het niet zelf allemaal hoeven te telen en het in de supermarkt kunnen kopen. Zo letten we er ook op dat we regelmatig producten met een sticker erop kopen, die bijna over de datum zijn. āHet is ook gewoon goed als een komkommer krom isā, zeg ik ze.ā
Het is dan ook belangrijk dat mensen kennis hebben over eten, vindt de bakster: āEten is een bijzonder iets. We eten niet alleen om in leven te blijven. Maar het verbindt en brengt blijdschap."
Wil jij net als Elizabeth ervaren hoe het is om gekozen te worden door een kind? Meld je dan vandaag nog aan als sponsor via worldvision.nl/chosen.