Verdriet en eenzaamheid
Dichtgetimmerde huizen, uitgestorven straten: Parcova, een dorpje in het noorden van Moldavië, loopt leeg. Door de armoede en werkloosheid zoeken veel inwoners een baan over de grens. Tijdens zijn pastorale bezoeken zag voorganger Ghenadie (34) veel verdriet en eenzaamheid bij de ouderen die achterbleven. “Zeventig procent heeft niemand om op terug te vallen. Van hun schamel pensioentje houden ouderen nauwelijks geld over. Ik voelde dat we als kerk in actie moesten komen.”

Lach op het gezicht
Met de jeugdgroep van zijn kerk ging Ghenadie aan de slag. Een paar keer per week bezoeken jongeren nu de ouderen thuis. Ze helpen met klusjes in huis en tuin, brengen boodschappen, doen de was – en tussendoor is er tijd voor een praatje. “Ik zie de verandering”, vertelt Ghenadie. “Door de gesprekjes met de jongeren verdwijnt eenzaamheid voor even naar de achtergrond. De lach op het gezicht van ouderen is onbetaalbaar.”

Schakeltje
Voor de tieners is het vrijwilligerswerk een goede leerschool. “Ze voelen zich op deze manier helemaal betrokken bij de gemeenschap hier in Parcova. Het leert hun hoe ze anderen moeten helpen, en dat ze zelf een schakeltje kunnen zijn voor een beter leven hier in het dorp. Samen komen we verder!”

Brood bakken
Niet alleen in Parcova, maar ook in het dorpje Ulmu ziet de kerk om naar kwetsbare ouderen en kinderen die er alleen voor staan. De lokale kerk heeft er een eigen bakkerij waar broden worden gebakken voor meer dan 40 families in het dorp. Jongeren uit de kerk brengen dat brood, vaak nog warm uit de oven, rond aan veelal alleenstaande ouderen.

Tv-programma Petrus in het land was onlangs in Ulmu en ging mee met enkele jongeren die het brood bij ouderen thuis brengen. Bekijk hier de hele aflevering.

Bovenstaand verhaal verscheen eerder in het magazine Petrus van de Protestantse Kerk in Nederland en is met toestemming overgenomen door Cvandaag. Lees hier meer over Petrus.