Hoe God levens transformeerde door een simpele voorganger: "Hij zag oneindig veel kansen"

De Christian Post noemt hem "een goede en getrouwe dienstknecht". Arunkumar 'Mike' Sunker stichtte een weeshuis in Afrika, waar maar weinig mensen vertrouwen in zouden hebben gehad. Armoede en leed bestrijden op sommige plekken in de wereld zou de meesten van ons lam slaan. Dit geldt niet voor Mike Sunker.

Toen Mike in 2021 op 73-jarige leeftijd stierf aan een hartaanval had hij duizenden wezen geholpen. Zijn leven is een getuigenis van hoeveel goed een mens kan doen, door de kracht van Gods Heilige Geest. Zijn liefde en dienstbaarheid blijven voortleven in de door hem opgerichte Christ Church Christian Care Center, in Johannesburg. 

Mike werd geboren in een hindoe-gezin met twee ouders die aan alcohol verslaafd waren. Hij en zijn broers en zussen groeiden op in bittere armoede. Nadat hij in 1970 trouwde kreeg hij korte tijd daarna bezoek van zendelingen. Zijn hart werd geraakt. De kerk waar Mike vervolgens heen ging hield er een dubieuze leer op na, maar tijdens een zoektocht naar een boek vond hij plotseling een oude Bijbel.

Hij las het boek maar stopte bij Exodus 20:3: "Gij zult geen andere goden naast mij dienen." Mike gaf diezelfde dag zijn leven aan Jezus Christus en beleed zijn zonden. Zijn kinderen volgden. Maar de rest van de familie was niet zo blij met zijn bekering.

Invloed
"Hij was niet langer bij hen thuis welkom", vertelt Mike's zoon Ajith. Maar Mike hield vol, en wonderbaarlijk genoeg kon hij het evangelie delen met zijn ouders, die Christus binnen een jaar na Mike's bekering aanvaardden. God had Zijn kracht in Mike's leven geopenbaard en een voorproefje gegeven van de levens die Mike in de komende jaren zou gaan raken. 

"Mike hield er van om doorsnee christenen tot leiders op te leiden voor een leven in een fulltimebediening", zei pastor en vriend Raj Moodley, die zich herinnert dat Mike de gave had om begaafde en godvruchtige mensen te onderscheiden en hen aan te moedigen te onderzoeken hoe ze hun talenten binnen de kerk konden gaan inzetten. "Verschillende mensen werden door hem beïnvloed. Persoonlijk vond ik Mike geweldig met evangelisatie, en ik heb veel van hem geleerd over hoe je het evangelie op een duidelijke en ongecompliceerde manier aan een niet-gelovige kunt presenteren."

Na een lange periode in de Phoenix-kerk, kreeg Mike een oproep om als senior pastor te dienen in Christ Church Hillbrow, een wijk die bekend staat om de hoge niveaus van armoede, werkloosheid en misdaad die vaak wordt beschouwd als een van de gevaarlijkste gebieden van het land. Meer dan 70.000 mensen zitten opeengepakt in een gebied dat zowel straatarme burgers uit plattelandsgebieden van Zuid-Afrika als straatarme immigranten uit andere Afrikaanse landen aantrekt. 

Mike koos er niet alleen voor om pastor te zijn in een kerk in het hart van deze buurt, hij raakte ook diep betrokken bij het idee dat hij de gebrokenheid die hij overal om zich heen zag, kon herstellen. Zoals te verwachten, was zijn taak niet zonder strijd, die begon toen het gezin in januari 1996 vanuit Durban naar Johannesburg verhuisde. De vrachtwagen met al hun bezittingen werd onderweg gekaapt en alles werd gestolen. "We zijn letterlijk met niets begonnen", vertelt Ajith. 

Straatkinderen
Zodra Mike vervolgens met zijn taken begon, probeerde hij rechtskwesties in de buurt aan te pakken en bewoners te helpen die het moeilijk hadden. Om dakloze mannen van de straat te redden, begon Mike een gaarkeuken bij de kerk en opende hij een mannenopvang die honderden mensen verwelkomde. Velen werden door deze liefde getransformeerd en sommigen gingen zelfs in de bediening. Mike raakte ook betrokken bij 'straatkinderen' en opende ook een opvang voor hen.

Ajith herinnert zich: "Door zijn vele outreaches in zijn vroege jaren in Hillbrow, realiseerde vader zich dat het werken met behoeftige kinderen zijn ware roeping was."

In 1999 werd er een hotel beschikbaar gesteld in Mitchell Street aan de rand van Hillbrow, en Mike zamelde geld in om het te kopen. "Zijn verlangen was om zoveel mogelijk kinderen onder te brengen in dit voormalige hotel", herinnert Ajith zich. “Hij bezocht talloze kerken, organisaties en bedrijven om fondsen te werven.”