Hooggerechtshof Israël wijst roep om 24-weken grens bij abortus af
Het Hooggerechtshof van Israël heeft een petitie van de messiaanse pro life organisatie Be’ad Chaim (voor het leven) afgewezen. Het voorstel riep op om abortus na 24 weken zwangerschap strafbaar te stellen. Op 8 augustus antwoordde het Hof dat Be’ad Chaim geen zaak heeft. Volgens het Hof besluit een artsencommissie over late abortussen en is er geen aanleiding de regels te veranderen. Be’ad Chaim, al veel jaren een CGI-project, is teleurgesteld. De organisatie moet de juridische kosten van de zaak betalen.
Sandy Shoshani, directeur van Be’ad Chaim sinds 2005, reageert teleurgesteld op de uitkomst. ‘Het is triest dat onze regering ongeboren kinderen niet beschermt. We gaan hoe dan ook door met onze strijd. Psalm 106:38 zegt: 'Ze vergoten onschuldig bloed, het bloed van hun zonen en dochters, ze offerden hen aan de afgoden van Kanaän zodat het land door bloedschuld werd ontwijd.’
CGI sprak Shoshani tijdens een ontmoeting in Israël afgelopen voorjaar. Ze vertelde toen al over het verzoek om een maximale abortustermijn van 24 weken te bepleiten: "Eigenlijk is het walgelijk om deze termijn te stellen. Want we willen dat abortussen illegaal worden vanaf de conceptie, maar in Israël is abortus zo gewoon geworden dat de 24 weken al een hele stap zou zijn. We hebben hier nu helemaal geen abortustermijn, je mag je baby doden tot het hoofdje er bij de geboorte uitkomt, het is vreselijk hoe dit land denkt."
Er zijn wettelijk gezien wel voorwaarden aan abortus en een commissie moet elk verzoek beoordelen. Zo is de ingreep bijvoorbeeld officieel verboden voor getrouwde vrouwen, maar de meeste vrouwen liegen voor de commissie. Van de bijna 20 duizend abortusverzoeken, worden slechts enkele honderden geweigerd. De verzekering vergoedt abortus in Israël.
In een land waar staat en synagoge zo nauw zijn verweven, zou je zeggen dat abortusregels strenger zijn. Rabbi's denken volgens Shoshani nogal verschillend over abortus. "Volgens sommigen is het verboden, anderen zijn flexibeler als het leven van de moeder in gevaar is of misschien ook als de baby gehandicapt is of als de moeder niet voor de baby kan zorgen." De praktijk in Israël is in ieder geval heel liberaal.
De huidige minister van Volksgezondheid Horowitz kondigde deze zomer aan de regels verder te willen versoepelen. Hij vindt het ‘belachelijk ouderwets dat in Israël een vrouw nog steeds haar wens om een zwangerschap af te breken moet uitleggen en daarvoor toestemming moet krijgen, ook al worden bijna alle verzoeken goedgekeurd, ongeacht hoe mager de reden is.’
Het is deze cultuur die Sandy Shoshani doet blijven strijden voor onbedoeld zwangere vrouwen. "De norm hier is dat een ongeboren baby onderdeel is van het lichaam van de moeder. Maar dat is niet zo, het is een ander lichaam. Wie kan volhouden dat je kind een onderdeel is van jouw lichaam!?"
Vrouwen die de hulplijn van Be’ad Chaim bellen, zijn vaak in grote nood. Ze zijn bang voor hun familie of omgeving, zien hun toekomst in duigen vallen en zijn in paniek. Het eerste wat ze vinden bij één van de twintig hulpverleners van Be’ad Chaim is een luisterend oor. Shoshani: ‘Wij bieden hulp aan en zeggen dat ze niet alleen zijn en dat we voor ze gaan zorgen.’
Via het project Operatie Mozes wordt een vrouw een jaar lang emotioneel bijgestaan en ontvangt ze spullen voor de baby plus ongeveer honderd euro per maand. In ruim 30 jaar zijn op deze manier 4000 baby’s gered in Israël. Op dit moment worden 800 vrouwen in het hele land geholpen. Joden, Arabieren, bedoeïnen… Be’ad Chaim helpt elke vrouw omdat de organisatie geeft om elk mensenleven.
Het werk is geestelijk gezien zwaar werk. Soshani: ‘Het is een geestelijke oorlog. De vijand wil alleen maar verderven. Welke man spoort zijn vrouw of vriendin aan om een baby te vermoorden? Het gaat om leven en dood, zoals ook in de tijd van Mozes en Jezus ook massaal kinderen werden vermoord.’
Hartje horen kloppen
Het werk geeft aan de andere kant ook veel voldoening. Inmiddels werken er 30 mensen bij de organisatie, van wie 20 hulpverleners. Velen van hen zijn zelf ooit onbedoeld zwanger geweest. ‘Eén van de stafleden werd ooit zwanger in het leger, overwoog abortus maar koos voor het leven nadat ze het hartje hoorde kloppen.’
De organisatie probeert zoveel mogelijk Israëlische vrouwen te bereiken met hun aanbod aan hulp. Er hebben zelfs billboards gehangen langs de snelweg in Tel Aviv. Daar kwamen veel hatelijke reacties op binnen, maar dat deert Shoshani en haar team niet. ‘Je wil dat mensen weten dat je bestaat, je moet ze wakker schudden. Het is zo normaal geworden om een baby te doden. We kunnen die norm niet accepteren.’
Advertenties op stations zijn tot nu toe geweigerd maar Be’ad Chaim heeft wel geadverteerd op de legerradio. ‘Als een vrouw zwanger raakt in het leger, worden ze vaak aangemoedigd het kindje weg te laten halen.’ Na de advertentie kwamen er veel telefoontjes binnen met hulpvragen. Be’ad Chaim gaat daarom door met adverteren via de Legerradio om vrouwen te vertellen dat er hulp beschikbaar is.
Heel bijzonder tot slot is het project Tuin van Leven. Moeders die een kindje hebben verloren door abortus of door een miskraam, kunnen hier een boom planten in deze speciale tuin bij Latrun in Centraal-Israël.
Praatmee