In het rapport worden meer dan honderd vrouwen aan het woord gelaten die misbruik en langetermijnconsequenties tegemoet zagen als ze weigerden zich aan de dresscode te houden. Het gaat daarbij niet alleen om studenten en leerlingen, maar ook om leraren en andere beroepsgroepen die in het onderwijs actief zijn.
"Sinds de vierde klas (waar je 9 of 10 jaar bent, red.) dwong mijn moeder mij om de hijab te dragen", vertelt Sheilana Nugraha, een 25-jarige christen en student aan de Gadjah Mada University in Yogyakarta. Er zaten wel christenen op mijn school, al waren het er minder dan tien, en niemand van hen droeg een hoofddoek." In haar eerste jaar van de middelbare school, toen Nugraha geen hoofddoek meer droeg, werd ze door een vrouwelijke geschiedenisdocent aangesproken. "Ze schold me uit, zweerde dat ik 'niet succesvol zou zijn zonder de jilbab (hoofddoek, red.) en naar de hel zou gaan.' Ik huilde, voelde me vernederd voor de hele klas." In datzelfde jaar werd Nugraha vier dagen op een rij gepest door drie vrouwelijke en een mannelijke docent.
