Hilke: "Wij wonen nu in Katwijk. Dat is een échte familieplaats: de mensen komen over en weer vaak bij elkaar over de vloer, zien elkaar op straat. Ik ga daar steeds meer de waarde van inzien. Dat kennen wij niet zo: wij komen oorspronkelijk ut Gouda en Lekkerkerk, en hebben als gezin een aantal jaren in Friesland gewoond. We wonen bijna allemaal in een andere plaats. Zeker in deze tijd is je familie een kostbaar bezit, maar je moet die band wel onderhouden.”

Haar man Pieter (foto) geeft aan dat de rust en de spontaniteit hem er zo goed bevalt. De Katwijkse predikant: "Een goed gesprek met elkaar organiseer je niet. Dat valt of valt niet. In een vakantie zoals wij die met elkaar organiseren, ontstaan dat soort momenten wel meer, bijvoorbeeld spontaan tijdens een wandeling. Soms ontstaat er een gesprek van hart tot hart. Je hebt er ook meer de tijd voor. Ik vind het wel iets hebben, dat je ’s avonds na een wandeling toch nog zo maar even bij elkaar kunt binnenlopen. Ik merk dat ook de kinderen die onderlinge band op prijs stellen en elkaar tot steun zijn af en toe. Het is ook wel goed dat ze zien dat in de gezinnen van de ooms en tantes op dezelfde manier over dingen wordt gedacht of dat ze de zelfde zoektocht proeven.”

Ongedwongen
Het mooie van de onderlinge verhoudingen vindt Hilke ook het feit dat je zó maar, ongedwongen bij elkaar kunt binnenlopen. Hilke: "In de afgelopen herfstvakantie zaten al onze kinderen bij mijn zus en zwager in het huisje en kwamen zij bij ons even koffie drinken. Een gesprek met z’n vieren. Dat gebeurt anders nooit. Je ziet als je met elkaar optrekt de zegeningen, maar je kunt ook elkaars zorgen delen. ook onze kinderen kijken er naar uit dat ze weer samen met de familie kunnen samenzijn. Onze oudste had afgelopen jaar tentamens in de vakantieweek, maar door corona verliepen die gedeeltelijk met behulp van de laptop thuis. Daardoor was ze in de gelegenheid om toch nog enkele dagen mee te gaan en dat dééd ze ook!”

Het volledige interview verscheen eerder dit jaar in de Gezinsgids.