Jongeren in coronatijd: Jessica is soms somber en vindt de maatregelen doorslaan

Voor veel jongeren is de coronaperiode een moeilijke tijd. Vanwege alle beperkingen waar ze mee te maken hebben en doordat hun sociale leven op een laag pitje staat. Het missen van kerkdiensten en fysieke bijeenkomsten wordt ook veel genoemd. Sommigen jongeren geven aan te worstelen met eenzaamheid en depressieve gevoelens. Anderen hebben te maken met onzekerheid en voor veel jongeren is dit alles ook van invloed op hun geloof. Tegelijk zoeken zij manieren om - juist nu - hun geloof uit te kunnen leven, van betekenis te kunnen zijn. Met een aantal van deze jongeren gingen we in gesprek.

Op een dinsdagavond – we hebben net weer een persconferentie achter de rug - spreek ik Jessica. Afkomstig uit Nieuwegein, 21 lentes jong, vierdejaars studente Verpleegkunde aan de Christelijke Hogeschool Ede. “Het lijkt zo uitzichtloos, de persconferentie van vanavond gaf ook weer weinig redenen tot optimisme.”

Corona
Eerder had ze zelf corona, waarschijnlijk opgelopen op haar stageplek. Ze was haar reuk en smaak kwijt, had onverklaarbare spierpijn en lichte verkoudheidsklachten. Ze was niet heel ziek, testen was toen nog geen optie. Ruim anderhalve week zat ze alleen op haar kamer en zag niemand. “Ik belde veel en was erg blij dat bijna alles al online ging. Het is erg helpend als je elke dag even iemand ziet, al is het online. Daarbij ligt er ook een stukje van de verantwoordelijkheid bij jezelf. Geef het aan als je eenzaam bent en behoefte hebt aan contact, sluit je aan bij een studentenvereniging en heb oog voor anderen. Wanneer je depressief bent kan de stap erg groot zijn om hulp te vragen en dan is het fijn als anderen naar je om kijken.”

Van een deel van de coronaperiode had Jessica weinig last omdat haar stage in de thuiszorg gewoon doorging. Daarvoor liep ze stage in een ziekenhuis maar was er een poosje tussenuit doordat ze zelf ziek werd. “Toen ik terugkwam was het chaos. Verpleegkundigen moesten ineens op een andere afdeling staan, met een specialisme waar ze niets vanaf wisten.”

Eenzaamheid
Dat veel jongeren te maken hebben met eenzaamheid en somberheid herkent ze wel. “Ik merk dat leeftijdsgenoten wel eens last hebben van somberheid en zelf heb ik dat ook wel. Ik ben dankbaar dat online heel veel mogelijk is, maar het is ook erg vermoeiend. Zelf kost het me vaak meer energie dan het me oplevert. Het digitale contact is een stuk minder persoonlijk en het gesprek vaak veel oppervlakkiger.”

Jessica is coördinator van de PPP(Preach-Prayer-Praise)-avonden van studentenvereniging Ichthus in Ede. Uit een onderzoekje binnen een deel van de vereniging, bleek dat veel jongeren doordat alles online gaat, het één-op-één contact erg missen. “We proberen hierop in te spelen door bijvoorbeeld af en toe een wandelingetje met elkaar te maken. Jongeren hechten waarde aan het fysieke contact. Online lijken bijeenkomst vaker afgezegd te worden. Voor mij is het erg waardevol om lid te zijn van een studentenvereniging, anders zou ik veel minder contacten hebben.”

Kerk
Zelf groeide ze op in een evangelische gemeente, haar vriend in een gereformeerde gemeente. “Ik moest enorm wennen. In de Gereformeerde Gemeenten is het moeilijk te zeggen of je een kind van God bent. Voor buitenstaanders is het soms onbegrijpelijk, denk ik.” In haar eigen kerk is een jongerengroep voor jongeren van 18 tot 25 jaar. Ook hier: alles online en minder mensen dan eerder. “Kerken doen er goed aan om aan hun jongeren te vragen waar zij behoefte aan hebben. Ga het gesprek met ze aan.”

Doorslaande maatregelen
“Persoonlijk heb ik het idee dat de maatregelen doorslaan. Ouderen zijn niet gelukkig en jongeren worden hard getroffen. Er is ook veel angst. Houd je je volledig aan alle maatregelen en weet je voor 98 procent zeker dat je niet ziek bent, dan nog ben je bang voor de resterende 2 procent. Dat maakt je erg onzeker, of je het wel goed doet.”

Toen Jessica corona had gehad en moest stoppen met haar stage, ging ze door een moeilijke periode. In die periode las ze veel en ze luisterde naar preken. “Op dat moment had ik even geen doel meer. Ik merk dat ik als ik het moeilijk heb meer naar God toe ga. Als het goed gaat, dan voel ik me minder afhankelijk. Ik kan zeggen dat deze periode me sterker heeft gemaakt en mijn geloof heeft verdiept.”

Student Alpha
“Ik denk niet dat corona een straf van God of iets dergelijks is. Dat staat voor mij los van elkaar. Ik bid wel of God het ten goede wil keren en ik merk dat mensen meer op zoek zijn naar zingeving. Ik ben als kringleider betrokken bij Student Alpha en we hebben een opvallend mooie grote groep deelnemers. Ik vind het mooi om over God te vertellen, niet alleen in deze coronaperiode maar altijd.”

“Blijf dichtbij jezelf, dan merk je waar je behoefte aan hebt en daar kun je iets mee doen. Uit eigen ervaring kan ik zeggen dat het belangrijk is ook zelf stappen te zetten. En het mooiste van alles: je mag je kracht en je moed bij God halen!”

Student Leendert Guiljam en spreker/trainer Hans Borghuis maken een serie artikelen over (christelijke) jongeren in coronatijd. Lees hier het volledige interview en andere interviews.

Deel dit artikel op: