Complottheorieën leidt tot verdeeldheid onder christenen: hoe nu verder?

Feitelijk zit er achter de toenemende sociale onrust een complotachtig netwerk met het doel de EU en de VS te destabiliseren en krachteloos te maken. Met de juiste aanpak is dat net zo’n makkie als het snijden van een plakje cake. Je lanceert gewoon een tegendraads horror-achtig verhaal. Zo’n eng verhaal, dat best waar zou kunnen zijn en daarom ook waar is. Juist; een fantastische complottheorie. De complotterende geesten die van ouds her de liefde, vrede en blijdschap onder de mensen aantasten, verzinnen nu gewoon schrikaanjagende complotten als splijtzwammen, die dankzij het wwweb èn ontvankelijke misnoegde zielen snel op grote schaal verspreid worden. Als een pandemie.
Het is als een dikke steen in een vijver gooien. Er ontstaat een mini tsunami in de vijver en zelfs als je aan de kant zit word je nat. En het leuke is; het maakt helemaal niet uit of zo’n complottheorie wel of niet waar is. Als het maar een pakkende horrorstory is en twijfel zaait over de goede intenties van onze bestuurders, beleidsmakers en over andere toonaangevende lieden en hun acties, die niet in het gewenste plaatje passen.
Tja, zo zit de wereld nu eenmaal in elkaar. Zo lopen de hazen, zou mijn buurman zeggen. En het is te begrijpen, dat vooral wakkere mensen met een rijk voorstellingsvermogen er blindelings in stinken en te goeder trouw mee helpen het desastreuze fake bericht te verspreiden en zo de mensen tegen elkaar op te stoken. Velen kennen immers het super leerzame verhaal niet, van dat gemene slangachtig wezen dat God bij die twee eerste mensjes verdacht maakte en ze verleidde om “verstandig” hun eigen weg te gaan; zelf wel uitmakend wat goed en fout is.
Maar van christenmensen mag toch verwacht worden dat ze dat verhaal wèl kennen? Zelfs dan is het tòch nog te begrijpen dat ze zich laten verleiden om op alles en iedereen goed- of fout-stickers te plakken en desnoods medemensen te demoniseren. Daar draait het in religie immers maar al te vaak om, blijkens de beschamende kerkgeschiedenis…
Toch geef ik de moed niet op, want die medegelovigen zullen toch ook wel eens gelezen hebben dat Jezus ons opdraagt elkaar niet de maat te nemen en niet verdeeldheid na te jagen, maar juist vrede te stichten en één te zijn? We hoeven die eenheid niet eens in grote synodes of concilies tot stand te brengen. Dat kunnen we immers niet zonder bijbedoelingen en zonder stiekem toch onwelgevallige zielen van die kunstmatige eenheid uit te sluiten. En bovendien, we ervaren vaak nog zo’n diepe verdeeldheid in onszelf.
Nee, geen doe-het-zelf-klus deze keer. Die eenheid is allang een feit. Een bestaande werkelijkheid, want Jezus heeft immers aan het kruis de tegenstelling opgeheven en de Goddelijke eenheid onder de mensen hersteld. We hoeven slechts in die eenheid te gaan staan, want zolang we dat niet doen blijft het hommeles. Het is een dimensie, die voor kleine kinderen vertrouwd is, maar die we met onze toenemende eigenwaan zwaar ontgroeid zijn.
Het vraagt slechts van ons, dat we ons die innige eenheid met de Eeuwige bewust worden en vanuit dat besef ons die horizontale eenheid als mensheid realiseren.
Juist in deze tijd ligt er een grote uitdaging voor de serieuze gelovigen. Zoals de christengemeenschap eerst spreekwoordelijk was voor diepe verdeeldheid, zo zou die nu exemplarisch kunnen zijn voor de vanuit Goddelijke liefde voortvloeiende eenheid. Het is zaak dat de bruid zich gereed maakt voor de komst van de Bruidegom. Wat moet de Bruidegom echter met een dode bruid, omdat ze in stukken verdeeld een weerloze prooi is voor de gieren? Wat moet een hoofd met een lichaam waarvan de hand en de voet elkaar tegenstreven?
Dit is niet in de eerste plaats een oproep aan de leiders. Die hebben het vaak al druk genoeg met het bij elkaar houden van hun kuddeke of met zeer interessante theologische disputen. Het zou maar zo kunnen – of het waar is weet ik niet - dat sommigen onbewust de diepe verdeeldheid binnen de christengemeenschap in stand houden; ieder zijn koninkrijkje…
Het is in de eerste plaats een oproep aan jou, de anonieme en bescheiden gelovige achter je pc of tablet; die met dat ene talent. De uitdaging is om in de stilte van je binnenkamer je door Jezus verworven innige relatie met God te beseffen; afgesloten van het roerig rumoer van deze doldraaiende wereld. O ja, en net als Paulus besluiten dat je in feite niets weet, dan het verzoenend offer van Jezus de Christus.
Dan, wanneer je je die eenheid in en met de Eeuwige bewust bent, naar buiten treden en bekend maken, dat het vrederijk van Jezus slechts een keuze van ons verwijderd is. Je hoeft er niet eens voor van de bank af te komen. Gewoon die verdeeldheid zaaiende berichten op het wwweb consequent negeren en/of verwijderen en zoveel je kunt berichten van eenheid en verzoening plaatsen (dat moet ik trouwens ook wat beter gaan doen…). Het evangelie van Jezus de Christus is daarvoor een onuitputtelijke bron.
Bovenstaand artikel van CIP-lezer Marijn Burkunk is onderdeel van een drieluik over complottheorieën. Dit was het laatste deel.
Praatmee