Seks voor het huwelijk is schadelijk voor de psychische gezondheid, toch?
Is seks voor het huwelijk verkeerd omdat het schadelijk is voor de psychische gezondheid van de mens? Deze vraag komt aan bod in het vijfde deel in een reeks van acht artikelen over seks voor het huwelijk. Tim van Dijl schrijft eerst een onderbouwing van die gedachte, en daarna een weerlegging.
Onderbouwing
Seks is meer dan alleen een lichamelijke bezigheid. Onze psyche is er ook bij betrokken. Ongeveer twee derde van de jongeren die seks heeft gehad, heeft achteraf gezien spijt en zou liever hebben gewacht. Een vrije houding met betrekking tot seks kan zorgen voor klachten zoals spijt/schuldgevoelens, jezelf waardeloos voelen, verlatingsangst, depressie, zelfmoordneigingen, stemmingswisselingen en persoonlijkheidsveranderingen.
De herinneringen aan seks met andere partners kunnen je later ook gaan achtervolgen. Ik sprak eens met een man die, voor hij trouwde, in een eerdere relatie al eens seks had gehad. Toen hij zijn nieuwe vrouw ontmoette kreeg hij last van herinneringen aan seks met die vorige partner. Mede hierdoor zei hij te wensen dat hij nooit seks zou hebben gehad voor het huwelijk. Dan zou hij nu geen last hebben gehad van die herinneringen. Om dit te voorkomen kun je beter geen seks hebben voor het huwelijk.
Door seks voor het huwelijk ga je je ook vies voelen. Probeer je het volgende eens in te beelden: je hebt jezelf altijd bewaard voor degene met wie je ooit zou gaan trouwen. Je bent voorzichtig met seksualiteit omgegaan. Je voelt jezelf schoon en puur. En dan, na jaren van geduld en reinheid ontmoet je de ware. Jullie leren elkaar beter kennen en hij/zij vertelt je: āik heb al seks gehad met 21 anderenā¦ Of waren het er nu 22? Ik vrees dat ik de tel ben kwijtgeraaktā¦ā Ineens verandert je beeld van de ware: Het is net alsof die andere bedpartners nog aan hem/haar vastkleven. Hij/zij voelt vies aan en je walgt daarvan. Door seks voor het huwelijk maak je jezelf vies.
Weerlegging
Bovenstaande tekst maakt niet duidelijk waarom seks voor het huwelijk niet zou mogen van God. De onderbouwing bevat namelijk geen Bijbelteksten of theologische argumenten. De drie alineaās onderbouwen hooguit waarom we onszelf zouden moeten verbieden om seks te hebben voor het huwelijk. Maar ook die onderbouwing is vrij wankel.
Dat onze psyche (denken, willen en voelen) betrokken is bij seks, en dat veel jongeren achteraf spijt hebben dat ze seks hebben gehad, klopt. We zien seks over het algemeen als iets bijzonders, iets waardevols. Als bijvoorbeeld een jonge vrouw haar maagdelijkheid opgeeft in een onenightstand, is het niet vreemd dat ze achteraf denkt āhad ik dit maar bewaard voorā¦ā. Dit is echter enkel een onderbouwing voor het advies om niet impulsief te zijn met seksualiteit. Het is geen onderbouwing om te stellen dat seks voor het huwelijk verkeerd is.
Dat een vrije houding met betrekking tot seks kan zorgen voor klachten zoals verlatingsangst, depressie, zelfmoordneigingen, stemmingswisselingen en persoonlijkheidsveranderingen klopt niet. Die zin bevat een verwisseling van correlatie (dat sommige dingen met elkaar samen gaan) en causaliteit (dat het Ć©Ć©n oorzaak is van het ander). Voorbeeld: uit onderzoek is gebleken dat mensen die veel appels eten minder last hebben van overgewicht dan mensen die geen appels eten, dus: door appels te eten val je afā¦ toch? Nee, natuurlijk niet: in appels zitten ook calorieĆ«n, dus je valt er niet van af. Je valt af van een gezonde levensstijl, en het eten van appels hoort bij een gezonde levensstijl. Het eten van veel appels is dus wel gecorreleerd (gaat ermee samen) met een gezond gewicht, maar het is niet de oorzaak (causaliteit) van het gezonde gewicht. De oorzaak van het gezonde gewicht is een gezond leefpatroon waarin de hoeveelheid calorieĆ«n die iemand binnen krijgt goed is afgestemd op de hoeveelheid calorieĆ«n die iemand verbrandt. Op dezelfde manier werkt het ook met bovengenoemde symptomen: impulsief seks hebben met Jan en alleman is gecorreleerd met suĆÆcidaliteit, automutilatie, stemmingswisselingen en nog veel meer ellende. Er is niet aangetoond dat dit ook de oorzaak is. Sterker nog, deze symptomen passen bij de borderline persoonlijkheidsstoornis. De borderline persoonlijkheidsstoornis wordt niet veroorzaakt door āseks voor het huwelijkā, maar door een complexe wisselwerking tussen genen en omgevingsfactoren zoals tekorten in de opvoeding en traumatisering.
Het is heel vervelend als de herinneringen aan eerdere bedpartners iemand achtervolgen. Alleenā¦ Hoe reĆ«el is dit gevaar? Hoe groot is de kans dat iemand daar last van krijgt? En hoe groot is die last dan? Dat bepaalt namelijk hoe relevant dit argument is. Die informatie ontbreekt. En aangezien het geen bijbels onderbouwd argument is, is het vooral aan onszelf om te bepalen hoeveel belang we aan dit argument willen hechten.
Overigens kan het ook andersom uitpakken. Immers, niet iedereen is even āgoed in bedā. Niet iedereen is even avontuurlijk ingesteld, houdt het even lang vol, of maakt tijd voor voorspel danwel een fijne nabeschouwing. De herinnering aan een ex-partner die minder goed was in bed, kan de volgende bedpartner ook aantrekkelijker maken als die beter is in bed. Ook kunnen de herinneringen aan seks met een eerdere bedpartner leerzaam zijn en juist zorgen voor een beter seksueel contact met een tweede bedpartner.
Over het āviesā worden van seks voor het huwelijk: op deze website lees ik dat Nederlanders gemiddeld ongeveer zeven bedpartners hebben gehad. Twaalf of dertien zou volgens de onderzochten toch wel erg veel zijn. Volgens datzelfde onderzoek zou het hebben van drie of minder partners juist weinig zijnā¦ Het is gezien onze maatschappelijke context dus niet vreemd dat bovenstaand verhaal een gevoel van afkeer oproept. Dit gevoel is echter afhankelijk van onze eigen normen en waarden. Waar de Ć©Ć©n al walgt van een partner die maagd is maar wel in een ver verleden een pornofilm heeft gekeken, walgt een ander nog niet van een partner die regelmatig prostituees heeft bezocht.
Het gevoel dat iemand vies wordt door seks, zit in het hoofd van degene die dat voelt. Het zit niet in de persoon die seks heeft (tenzij die persoon soaās heeft opgelopen). Dit soort gevoelens (walging en afkeer) komen vaak voort uit de normen en waarden die iemand heeft. Die normen en waarden zijn als een bril waardoor iemand naar de wereld kijkt. Het is dus niet die ander die vies is, maar de bril waarmee iemand naar die ander kijkt is... anders... misschien wel āoordelendā?
Dit was het zesde deel in een reeks van acht artikelen over seks voor het huwelijk. Wil je een idee krijgen waar de andere artikelen over gaan? Dan kun je het e-book dat Tim heeft geschreven over seks voor het huwelijk gratis downloaden via deze link.
Praatmee