Mopperpot Maarten van Rossem werd kennelijk geraakt door de Bijbel

De historicus Maarten van Rossem is doorgaans een wat gezellige, nurkse mopperpot. Ik houd daar wel van, hoewel het op de lange duur wel wat gaat vervelen. Nu ben ik al een tijdje in de gelukkige omstandigheid televisieloos te zijn. Dat scheelt veel kostbare tijd. Kranten lees ik wel heel graag en veel. En zo stuitte ik op een zonnige maandagmorgen in Trouw op een wonderlijk bericht over de tv-quiz ‘De slimste mens’.
Trouw vermeldt dat die quiz een overzichtelijk programma is. Maarten van Rossem is juryvoorzitter en tevens het enige jurylid. Het programma is op het ogenblik een kijkcijfersucces. Philip Freriks stelt op een vriendelijke wijze de vragen aan de kandidaat slimsten. In het programma van vorige week luidde een van de vragen: wat is de naam van het tweede boek van het Oude Testament? Alle drie deelnemers moesten het antwoord (Exodus) schuldig blijven. Op dat moment nam de juryvoorzitter het woord, beter gezegd hij ging los. Hij noemde het Oude Testament ‘totaal krankjorum, gewelddadig en idioot.’
Ik weet niet precies wat me het meest schokte in dit korte bericht. Het schelden van de emeritus professor, of de onkunde van de deelnemers aan de quiz voor De Slimste Mens. Ik denk dat ik het meest geraakt werd door de onkunde van de drie kandidaten. Het was natuurlijk wel een wonderlijke uitval van Van Rossum. Schelden lijkt me niet echt een wetenschappelijk bedrijf. Toch wordt hij kennelijk nog geraakt door de Bijbel. De drie bijna slimsten lijken geheel van de Bijbel en en het christelijk geloof vervreemd. De nieuwe totaal geseculariseerde generatie. Schokkend dat in recordtijd alle bijbelkennis teloor is gegaan.
Niet (meer) geloven lijkt op den duur te veranderen in vijandschap tegen het christelijk geloof en tegen het jodendom natuurlijk. Wat te doen? Terugschelden lijkt me geen goed idee. Zelf met ijver de Bijbel (blijven) bestuderen is een betere reactie. Daarnaast zullen we ons als christenen ernstig moeten bezinnen op onze positie in de samenleving en op onze verhouding tot de samenleving. Joods-christelijke wortels is iets uit het verleden. Onze positie gaat meer en meer lijken op die van de christenen in de eerste twee eeuwen, waarin met onbegrip en afschuw gekeken werd naar die vreemde exotische godsdienst. Gelukkig wordt er nu in arena’s vooral gevoetbald. Maar dat we als christenen, met onze ‘vreemde ideeën’ nog lang met rust gelaten zullen worden lijkt niet aannemelijk. In heel veel landen hoort vervolging er allang bij.
Bovenstaand artikel verscheen eerder op Zaut.org, een initiatief om een christelijk, actueel, profetisch en nuchter geluid te laten horen in Nederland. Klik hier om de website te bezoeken.
Praatmee