"Mijn huis was veranderd in een drugsfabriek"
"Toen ik op Urk woonde deed ik alles wat God verboden had," vertelt Jacob Buter. Door een cocaïneverslaving belandde hij op straat. Een kerkdienst in een moderne kerk in Hilversum was het begin van een lang herstelproces. Daar werd een gebed op een bijzondere manier verhoord. “Mijn huis was veranderd in een drugsfabriek,” vertelt Jacob.
Lees ook
Van drugsbaron tot evangelist
Hoe zag je leven op Urk eruit?
“Ik ben traditioneel christelijk opgevoegd. Ik ging vooral naar de kerk omdat dat een wens was van mijn moeder. In die periode was ik zelf totaal niet met het christelijk geloof bezig. Ik had schijt aan alle regels die in de kerk werden verkondigd. Tijdens het uitgaansleven kwam ik in aanraking met cocaïne. Voor die tijd had ik wel eens geblowd. Die avond maakte ik kennis met cocaïne roken. Ik merkte dat mijn gevoel werd verdoofd en dat vond ik heerlijk. Daarna raakte ik aan dat spul verslaafd.”
En ondertussen ging je iedere zondag naar de kerk?
“Dat klopt. Achteraf vind ik dat heel hypocriet van mezelf. Naar de kerk gaan op Urk is voor een deel een traditioneel gebeuren. Voor sommigen hoort dat gewoon bij het leven. Dat gold ook voor mij.”
Je bent vervolgens op straat beland. Hoe is dat gegaan?
“Vanwege mijn cocaïneverslaving kwam ik financieel in grote problemen,” antwoordt Jacob. “Mijn schuld liep op tot zo’n 15.000 euro. Nadat ik mijn eigen creditcard had leeg geplunderd, maakte ik misbruik van mijn vader door het geld dat op zijn creditcard stond te gebruiken. Toen hij dit ontdekte was hij in shock. Mijn broer heeft mij vervolgens uit huis gezet. Vervolgens was sliep ik onder meer in een opvangcentrum van het Leger des Heils. Mijn familie en vrienden raakte ik kwijt.”
Hoe ben je vervolgens in een kerk in Hilversum terechtgekomen?
“Ik had het op Urk zo ontzettend verpast dat ik dacht: ‘Hier moet ik weg.’ Maar het is naïef om te denken dat ik na een verhuizing ook mijn drugsverslaving achter me zou laten. Die rotzooi nam ik mee naar mijn nieuwe woonplaats.
In Hilversum vond ik een baan in de marketingsector. Op een gegeven moment ging ik de stad in met een collega en sprak ik een goede vriendin van hem. Ze vertelde dat ze lid is van de kerk Thousand Hills. ‘Ga een keer mee,’ zei ze tegen mij. Dat deed ik vervolgens. Ik werd verrast door de wijze waarop christenen daar een kerkdienst beleven. Het ging er veel levendiger aan toe dan op Urk. Ook de preek sprak mij aan. Er werd een heldere koppeling tussen de het bijbelse tijdperk en de tijd van nu gemaakt.
Jacob na zijn doop
Toch deed de boodschap niet zoveel met mij. Vervolgens adviseerden mensen mij om de Alpha-cursus te volgen. Dat was voor mij het puzzelstukje dat ontbrak. Tijdens die cursus ontdekte ik dat ik voortdurend met mezelf bezig was. Ik leefde voor een succesvolle baan en het verdienen van geld. Ik vulde een leegte op zonder God. Na de Alpha-cursus heb ik mijn leven aan Jezus gegeven.”
Wat veranderde er toen?
“Het was niet alleen ‘halleluja’. Ook nadat ik tot geloof was gekomen kon ik niet stoppen met drugsgebruik. Het leek van kwaad tot erger te worden. Dat ervoer ik als aanvallen van de duivel die mij ervan wilde weerhouden om met Jezus te leven. Ik herinner mij dat toen ik de deur van mijn huis dicht deed om naar de kerk te gaan een groep drugsdealers klaarstond om mij te verleiden om hun troep aan te pakken.
Op een gegeven moment heb ik contact opgenomen met De Hoop in Dordrecht. Ik vroeg of ze mij konden behandelen. De eerstvolgende mogelijkheid voor een intakegesprek was pas twee maanden later. Ik dacht: ‘Zo lang kan ik niet wachten.’ Mijn gezondheid ging meer en meer achteruit. Het was voor mij echt de vraag of ik die twee maanden zou doorkomen. Vervolgens ben ik naar de kerk gegaan en heb ik een aantal leiders alles verteld. Ze gingen voor mij bidden. Met z’n drieën hebben we gevraagd om een wonder. Toen ben ik naar huis gegaan. De volgende ochtend werd ik wakker gebeld door De Hoop. ‘Vanmiddag kan je intakegesprek plaatsvinden.’ Ik kon mijn oren niet geloven. Een dag later was het gebed al verhoord. Zes mensen die eerder in aanmerking kwamen dan ik namen de telefoon niet op.
Bij De Hoop heeft God mij in mijn nekvel gegrepen. Voor het eerst heb ik God op alle gebieden van mijn leven toegelaten. En dan gaat Hij echt aan het werk. Mijn leven veranderde, ook van binnen. Daardoor kon ik ook Gods liefde en vrede ervaren. Het mooie is dat De Hoop een soort huis van God is. Iedere dag begonnen we samen met God en regelmatig ging ik naar kerkdiensten en bidstonden. Inmiddels ben ik van mijn drugsverslaving af. Zelfs mijn rookverslaving is verleden tijd.”
Stichting Voorkom! geeft verslavingspreventie door middel van voorlichting over alcohol, drugs, gokken en roken. Klik hier om de site van Voorkom! te bezoeken. Voor vragen of opmerkingen is Jacob bereikbaar via getuigenisvanhoop@gmail.com.
Praatmee