Dierenrechtenorganisatie wil dat nieuwe aartsbisschop leren Bijbels uit kerk bant

De organisatie People for the Ethical Treatment of Animals (PETA) roept de toekomstige aartsbisschop van Canterbury, Dame Sarah Mullally, op om materialen van dierlijke oorsprong uit kerken te weren. Dat schrijft The Christian Post. In een open brief vraagt PETA om “een moderne en meelevende benadering” van kerkelijke tradities.
De oproep richt zich onder meer op lederen Bijbels, bijenwaskaarsen en wollen kledingstukken die door geestelijken worden gedragen. Volgens PETA zouden deze vervangen moeten worden door plantaardige alternatieven.
“Kaarsen die Jezus Christus symboliseren, zouden beter hoop voor bijen vertegenwoordigen als ze van plantaardige was zijn gemaakt", schrijft de organisatie. PETA beweert dat bijen “stress en pijn kunnen voelen” en dat ze “intensief worden gehouden, waarbij de vleugels van koninginnen vaak worden afgeknipt”.
Ook het gebruik van wol krijgt kritiek. “Zachte, slimme schapen, die Gods volk vertegenwoordigen, verdienen beter dan te worden rondgesmeten, op gestaan, geslagen en geschopt", aldus PETA. De organisatie stelt voor om linnen of plantaardige wol te gebruiken.
Niet iedereen is het eens met het voorstel. Voorstanders vinden dat de kerk hiermee beter aansluit bij moderne milieunormen. Tegenstanders wijzen op de symbolische waarde en duurzaamheid van traditionele materialen. Leren Bijbels, zo wordt benadrukt, “kunnen eeuwenlang meegaan”, terwijl sommige veganistische alternatieven “minder duurzaam en minder biologisch afbreekbaar” zijn.
Een woordvoerder van de Anglicaanse Kerk reageerde terughoudend: “De Kerk onderzoekt manieren om de eredienst te moderniseren en duurzamer te maken, maar elke verandering moet het theologische erfgoed en praktische overwegingen respecteren.”
Dame Sarah Mullally, momenteel bisschop van Londen, zal in maart 2026 worden ingewijd als nieuwe aartsbisschop van Canterbury. De discussie over ethische materialen voegt zich bij eerdere gesprekken binnen de Anglicaanse Kerk over het aanpassen van eredienstpraktijken, zoals alternatieve ingrediënten voor het avondmaal.
Praatmee