HHK-predikant beantwoordt Refoweb-vraag: “Orde in eredienst is geen bijzaak”
Een vraagsteller liet zich tijdens de begrafenis van paus Franciscus sterk raken door de strakke liturgie en discipline van de Rooms-Katholieke Kerk, zo laat hij of zij weten via de vragenrubriek van Refoweb. In vergelijking daarmee ervaart hij of zij via de vragenrubriek van Refoweb dat er in veel protestantse gemeenten - met name in de midden-orthodoxe stromingen - steeds meer vrijblijvendheid is: van het gebruik van beamers tot de keuze tussen zittend of lopend avondmaal. “Waarom kan er geen rustige bedding zijn waarin een gemeente vertrouwd kan raken?”, aldus de vraagsteller.
Volgens ds. W. F. ’t Hart (foto), die de vraag beantwoordde, raakt deze hartenkreet een wezenlijk punt: erediensten zijn heilige samenkomsten. “Orde en discipline horen daarbij, want we zijn bezig met de bediening van Gods Woord en sacramenten. Tegelijk ligt de kracht van de protestantse traditie juist in de vrijheid: niet alles ligt vast, maar dat is meteen ook de zwakte. Want als niets vastligt, kan alles gaan schuiven.”
’t Hart wijst erop dat veel liturgische gebruiken hun oorsprong hebben in de Vroege Kerk en de synagogale traditie. De reformatoren kozen voor soberheid, met nadruk op prediking, gebed, psalmzang en sacramenten. In de Dordtse Kerkorde (1619) werd die lijn vastgelegd: orde, maar ook eenvoud. “Het ging erom de gelovige direct bij het Woord van God te brengen.”
De predikant benadrukt dat orde en vrijheid altijd in balans moeten blijven. Hij wijst op 1 Korinthe 14: “Laat alles met stichting geschieden.” De predikant besluit met een oproep: “We hebben elkaar nodig in de gemeente, ook de dwarsliggers. Orde in de eredienst is geen bijzaak, maar een Bijbels principe. Juist daar mag duidelijk worden dat we te maken hebben met heilige dingen.”
Praatmee