DoorBrekers, de kerk die Ilona en Peter inmiddels al ruim twintig jaar leiden, wil volgens Peter vooral een plek zijn waar mensen Gods liefde op een praktische manier leren kennen. "Het is een gemeente waar we uitreiken naar de mensen die God nodig hebben, maar ook een gemeente waar levens worden vernieuwd," vertelt hij. Veel jonge mensen weten de kerk te vinden. "Jonge mensen zijn op zoek naar echtheid en naar iets geestelijks. We proberen de formaliteit weg te halen, want formaliteit creëert afstand. Het gaat er niet om dat je kennis opdoet, maar dat wat je hoort op zondag doorwerkt in je dagelijkse leven."

Een huwelijk dat bijna brak
Lang voordat er sprake was van DoorBrekers, stond hun huwelijk onder spanning. Ilona blikt terug op die periode. Ze waren samen verhuisd van Krabbendijke naar Barneveld, maar voor Ilona betekende dat dat ze haar hele vertrouwde omgeving en familie achterliet. “Peter was vooral bezig met zijn carrière. "Ik was eenzaam thuis," vertelt ze. "Op een gegeven moment zei ik tegen Peter: ‘Volgens mij gaat het niet heel goed tussen ons. Hoe kunnen we dat veranderen?’ En hij zei heel cynisch: ‘Ga toch bidden.’"

Diezelfde avond knielde ze bij haar bed. "Ik bad eigenlijk maar drie woorden: ‘Here, help ons.’" Twee dagen later ging Peter naar de kerk, waar een preek hem diep raakte. Hij beschrijft hoe hij zich op zijn midden twintig plots bewust werd van sterfelijkheid en richtingloosheid. "Ik telde: hoeveel dagen heb ik? Ik kwam erachter dat mijn ladder tegen de verkeerde muur stond."

Vanaf die zondag begon er iets te verschuiven. Geloof werd voor hem geen vorm maar relatie. Dat gaf nieuwe richting aan zijn leven, hun huwelijk en uiteindelijk de kerk die ze zouden opbouwen.

Wanneer Jan van den Bosch vraagt welke Bijbelse figuren ze aan tafel zouden willen uitnodigen, kiest Ilona voor Mozes. "Hij zei: ‘Ik kan niet spreken.’ Dat herken ik. Ik heb dat zo lang geroepen vanuit onzekerheid. Ik was niet gewend dat vrouwen spraken." Toch groeide ze in haar roeping. "Nu sta ik samen met Peter op het podium. Het is echt Ilona en Peter samen." Peter zou Paulus uitnodigen, en zou hem zijn populaire kiptaart voorzetten. "Daar scoor ik thuis altijd mee," zegt hij lachend.

De weg door ziekte en kwetsbaarheid
In 2018 kreeg Peter te maken met de ziekte van Ménière. "Op de meest gekke momenten word je aangevallen met duizeligheid. Je kunt niet lopen en bent uren uitgeschakeld. Het is me overal overkomen: in het vliegtuig, de trein, zelfs op het podium."

In een vliegtuig, onderweg naar Indonesië, had hij een diep gesprek met God. "Ik vroeg: vader, wat is de bedoeling hiervan? Ik ervoer dat God zei: ik zie het, ik weet het en ik ga je sterker maken dan ooit tevoren." Hij dacht dat dat betekende dat de ziekte snel voorbij zou zijn. "Maar het werd slechter. Toch ben ik er sterker uitgekomen. Niet lichamelijk, maar innerlijk."

Voor Ilona was die periode zwaar. "Ik vond het heel heftig om hem zo te zien," zegt ze. Toch koos ze ervoor om niet stil te blijven staan. "Ik heb God nooit de schuld gegeven. Ik dacht: als jij het niet kan, dan ga ik het doen. Dan ga ik meer spreken, meer leiding nemen."

Identiteit, geloof en geestelijke groei
In hun pastorale werk zien Ilona en Peter veel mensen binnenkomen met pijn, verlies en gebrokenheid. Peter vertelt over een man die zich voorstelde met: "Ik ben gescheiden." Zijn reactie was direct. "De volgende keer dat je je voorstelt, ga je nooit meer noemen dat je gescheiden bent. Jij bent wie je bent. Dat iets in je leven gebeurd is, is niet jouw identiteit."

Daarmee raakt hij aan de kern van zijn boodschap. Geloof richt zich volgens hem niet op omstandigheden maar op Gods karakter. "Een van de fundamenten van het geloof is geloof in God. Er staat niet geloof in voorspoed of geloof in genezing. Ons geloof richt zich op wie Hij is. Hij is een geneesheer, een voorziener, een herder. Maar ons geloof richt zich op God, niet op wat Hij voor ons kan doen."

Hoewel DoorBrekers grote diensten kent, vindt echte verandering volgens Peter op kleinere schaal plaats. "In huiskamers, in kleine groepen waar mensen onderwijs krijgen en gesprekken voeren. Daar vindt verandering plaats."

Peter laat een familiebijbel zien die al zes generaties meegaat. Toen hij die bijbel ooit van zijn vader kreeg, ontdekte hij dat de trouwdatum van zijn voorouders, 23 mei, exact dezelfde is als de datum waarop hij en Ilona trouwden. "God is een God van generaties," zegt hij dankbaar. "Ons geloof is niet gericht op wat Hij doet, maar op wie Hij is. En juist daardoor kun je in alle seizoenen blijven staan."

Bekijk hieronder het interview met Peter en Ilona in Hour of Power.