Violiste Laura Kieboom: "Mijn man verliet mij, maar God bleef dichtbij"
"Mijn man verliet mij voor een andere vrouw", vertelde violiste Laura Kieboom - van der Stoep openhartig in Hour of Power. Afgelopen zondag sprak ze over een van de donkerste periodes in haar leven, waarin verdriet, twijfel en geloof samenkwamen. Ondanks het diepe dal dat ze doormaakte, ontdekte Laura een krachtige nabijheid van God. "Als ik nu terugkijk, was Hij veel dichterbij dan ik me op dat moment heb gerealiseerd", deelt ze met een broze, maar vastberaden stem.
Het verhaal van Laura's geloof begon al in haar jeugd. Ze groeide op in een muzikaal gezin waar geloof een centrale rol speelde. "Ik kom uit een gezin van musici. Mijn vader speelde piano, mijn moeder was zangeres, en mijn broers en zussen waren ook muzikaal", herinnert Laura zich. "Er werd altijd gebeden en gedankt voor het eten." Deze routine leek vanzelfsprekend, totdat haar vader besloot om afscheid te nemen van het geloof. "Toen ik 16 was, zei mijn vader op een gegeven moment: 'Ik bid en dank niet meer, want ik geloof er niet meer in.' Dat was een bewuste keuze. Hij vond dat bidden en danken slechts een uitloper was van opvoeding en gewenning."
Paasverhaal
Dit nieuws kwam hard aan voor Laura. Ze stond voor een kruispunt in haar leven. "Mijn vader zei: 'Het staat jullie vrij om te doen wat jullie willen.' Toen wist ik: dit moet ik nog uitzoeken." Ondanks de twijfel die haar vader uitte, bleef er diep in Laura een vonkje branden. "Ik heb altijd gevoeld dat er iets was", zegt ze. Een cruciaal moment in haar jeugd was de confrontatie met het paasverhaal. "Toen mij voor het eerst het paasverhaal werd voorgelezen, moest mijn moeder mij van school komen halen. Ik was ontroostbaar aan het huilen", vertelt ze. Die ervaring bleef als een onuitwisbare herinnering achter in haar achterhoofd.
Haar zoektocht naar geloof duurde jaren. Ze ontmoette mensen die haar inspireerden en ging uiteindelijk studeren aan het conservatorium in Utrecht. "Daar kwam ik een hele actieve gelovige tegen, met wie ik een vriendschap opbouwde", vertelt ze. "Voor mij was dat misschien een beetje strak, want wij lazen thuis niet vaak de Bijbel." Het geloof begon echter een steeds grotere rol in haar leven te spelen. Op een dag, alleen thuis, pakte ze een Bijbel uit de boekenkast en bad voor het eerst op haar eigen manier. "Ik zei tegen God: 'Als U echt bent, als U er bent, hier ben ik. Ik wil mij helemaal geven, maar dan ook echt met alles.'"
Keerpunt
Laura weet niet meer wat ze toen las, maar dat was voor haar ook niet het belangrijkste. "Het ging me er alleen om dat ik even contact wilde maken met de Auteur van dat Boek", legt ze uit. Die beslissing was een keerpunt; vanaf dat moment liet ze God meer toe in haar leven. Ze kreeg een succesvolle carriĆØre als violiste en leek het geluk gevonden te hebben met haar man, die ook een succesvolle carriĆØre had, maar dan als theatertechnicus.
Toch stond er haar nog een zware beproeving te wachten. Haar huwelijk, dat jarenlang een bron van vreugde was, kwam abrupt tot een einde toen haar man besloot verder te gaan met een andere vrouw. "Zoals dat vaker gaat, was die relatie al in het geheim bezig", vertelt Laura. "Hij heeft bij zijn vertrek uit ons huwelijk eerst die relatie verzwegen, maar zoals altijd komt dat natuurlijk uit. Dat is de donkerste periode geweest uit mijn leven." Deze ervaring bracht gevoelens van boosheid, wraak en diepe teleurstelling met zich mee. "In een periode dat je vertrouwen zo beschaamd is, dat je zo vernederd bent en er zo tegen je gelogen is, dan komt het menselijke verlangen naar wraak op. Ik heb zelfs gedacht aan de kleinste vormen van wraak, zoals het omwisselen van steentjes uit de LEGO-collectie van mijn ex-man", lacht ze.
Ingestort huis
Midden in haar verdriet en verwarring bleef Laura echter Gods stem horen. "Hij zei: 'Dit is echt aan Mij. Ik ben de Rechter, niet jij'", vertelt ze. "Hij gaf mij een beeld van een ingestort huis. Hij zei: 'Alles wat jij hier nu nog aan kwaad bij doet, is alsof je die ene overeind gebleven porseleinkast ook nog een duw geeft.' Dat bracht me tot rust. Het gaf mij de kracht om niet te handelen uit wraak, maar juist los te laten."
Het geloof dat ooit door haar vader werd verlaten, bleek voor Laura de reddingslijn in haar diepste nood. "God heeft mij zelfs in die allerdonkerste dagen weten te bereiken", zegt ze met overtuiging. "Gesprekken met God zijn geen inbelgesprekken of een bulderende stem in je hoofd. Maar het is duidelijk een dialoog met een levende God." Het is die levende relatie met God die haar kracht gaf om verder te gaan, zelfs toen de situatie hopeloos leek.
Verrijking
Ondanks de tegenslagen bleef Laura haar liefde voor muziek trouw. "Het samenspelen, het samen een podium delen, de allerprachtigste muziek maken... Het is net als het leven. Het is heel lang zoeken, dan even vinden. En dan weer zoeken", legt ze uit. Lauraās passie voor de viool komt duidelijk naar voren als ze over haar carriĆØre spreekt. "Ik geef echt alles wat ik heb. Of het nou een kinderconcert is of een groot orkest. Geestelijke muziek vind ik ook fantastisch. Het is echt een verrijking geweest. Daar kan ik zoveel van mezelf in kwijt." Als plaatsvervangend aanvoerder in het Nederlands Philharmonisch Orkest heeft Laura jarenlang tijdens schitterende concerten mogen spelen. "Het is zo bijzonder aan een orkest: je bereidt je voor, je bent samen in de kleedkamer, je hebt gerepeteerd... Dan loop je die trap van het Concertgebouw op, de lichten dimmen, en dan is er maar Ć©Ć©n ding: het concert op het allerhoogste niveau brengen voor de mensen die luisteren", vertelt ze. Dat is een ervaring die haar altijd diep heeft geraakt en gevormd.
Van violist naar christelijke coach
Nu zet ze haar talenten in als christelijke coach om anderen te helpen. "Ik ben heel specifiek ook een christelijke coach geworden", zegt ze vastberaden. "Bij mij zal altijd aan alles ter grondslag liggen dat God Schepper is van de hemel en aarde en dat Jezus is gestorven voor onze zonden. Dat is zoān rode draad in mijn eigen leven." Het geloof dat ooit aan een zijden draadje hing, is nu de kern van haar bestaan.
Lauraās verhaal getuigt van de aanwezigheid van God, zelfs in de meest donkere momenten van ons leven. Haar favoriet uit de Bijbel is de keuze van David in 1 Samuel 16:12: "Hij is het." Deze woorden herinneren haar eraan dat God ons kiest, ongeacht hoe gebroken ons leven ook lijkt. "Dat is het... ik huil nu tranen van vreugde", zegt Laura ontroerd. Met haar muziek en coaching hoopt ze anderen diezelfde vreugde en troost te kunnen bieden, ongeacht de moeilijkheden die ze doormaken. "Er is muziek in de hemel", zegt ze glimlachend, "en ik mag daar nu al een voorproefje van geven."
Bekijk in onderstaande uitzending van Hour of Power het volledige interview met Laura Kieboom. Het gesprek met Laura is vanaf minuut 11:32 terug te zien.
Praatmee