Christenen in Mozambique bidden in een kerk die verwoest is door moslimterroristen
Wanneer de katholieken van Mocímboa da Praia, Mozambique, op zondag samenkomen bij de ruïnes van de kerk van de Onbevlekte Ontvangenis, doen ze dat niet alleen vanuit toewijding. Ze stellen een daad van verzet en vormen een symbool van hoop voor de christenen in deze badplaats, waar men sinds 2017 met regelmaat geconfronteerd wordt met jihadistisch geweld.
Toen terroristen de stad Mocímboa da Praia in de provincie Cabo Delgado overvielen, vluchtte het grootste deel van de bevolking, waaronder christenen. De teruggekeerde christenen hebben momenteel geen toegang tot de sacramenten en geen geestelijken of religieuzen om hen bij te staan. Toch blijven ze samenkomen in de ruïnes van de kerk of onder de nabijgelegen mangobomen om er op zondag samen te bidden.
Er zijn geen priesters of religieuzen meer in de stad, die voortdurend wordt bedreigd, maar waar volgens plaatselijke bronnen meer dan 60% van de bevolking is teruggekeerd. Vicente Gabriel is catechist en vertelt aan de katholieke liefdadigheidsorganisatie Kerk in Nood (ACN) dat hij de plicht voelde om terug te keren naar de plek die hij zijn thuis noemt sinds hij er bijna 20 jaar geleden naartoe verhuisde.
“Ik ben een christen uit Mocímboa da Praia. Ik ben in 1995 in deze parochie gedoopt, ik ben gevormd en ik ben hier in 2019 getrouwd. Toen de terroristen de stad bezetten, werd de parochie verlaten. We vertrokken naar Pemba, maar keerden terug. Nu zijn we hier, maar we hebben niets. De kerk is verwoest, net als het parochiehuis.” Het geloof blijft echter levend. “We komen hier elke zondag samen, onder de mangobomen, en we bidden met de gemeenschap. De omstandigheden zijn verschrikkelijk, maar we geven niet op. We blijven ons geloof beoefenen en we danken God.”
In een video die Hermínio José, een lokale journalist, naar Kerk in Nood (ACN) stuurde, is de omvang van de schade goed te zien. De kerk werd in 2020 verwoest en inmiddels heeft vegetatie de ruïnes overwoekerd. “De gelovigen begonnen hier weer te bidden in 2022. Ze zitten onder bomen, op de grond of op rotsen, want alles is verwoest. Het gebouw is niet meer te redden. We hebben het niet over een reconstructie, maar over een compleet nieuw gebouw”, legt hij uit.
“Onze parochie is zwaar beschadigd, maar met geloof en hoop blijven we bidden”, zegt Teresa Mariano, die lid is van het parochiekoor. “We komen op zondag vroeg in de ochtend samen en vragen God om de Heilige Geest over ons te zenden, om ons kracht te geven om door te gaan, zodat onze parochie niet helemaal verlaten wordt”, vertelt ze Kerk in Nood in een audioboodschap.
“Door mijn doop in deze parochie ben ik voor de tweede keer geboren, en ik huilde toen ik hoorde dat het gebouw was verwoest.” Verrassend genoeg zijn christenen, ondanks de voortdurende dreiging van terroristische activiteiten, terug blijven keren naar de stad, wat betekent dat de gemeenschap is gegroeid. “We zitten hier in de schaduw van de bomen, maar we hebben niet eens stoelen. Toch blijven we tot God bidden. Later, als alles goed gaat, zal God ons een manier geven om aan stoelen te komen”, zegt Vicente Gabriel.
“Onze boodschap van Mocímboa da Praia aan de wereld is dat jullie voor ons blijven bidden. We moeten vertrouwen hebben. Op een dag kan de parochie van de Onbevlekte Ontvangenis terugkeren naar wat het ooit was, die hoop hebben we. God is alles. We hebben moed, we kunnen God niet in de steek laten door deze gebeurtenissen: dit zijn allemaal tekenen van leven”, besluit de catechist, wijzend op het feit dat het gemeenschapsleven doorgaat, ondanks de omstandigheden.
Kerk in Nood heeft contact met de bisschop van Pemba over mogelijke hulp bij de wederopbouw van verwoeste kapellen. Op dit moment blijft bisschop Antonio Juliasse zich zorgen maken over de veiligheidssituatie in Mocímboa da Praia op de lange termijn, maar het bisdom is bereid om verder te gaan met een project voor de bouw van een parochiezaal die ook als kerk gebruikt kan worden, voordat er een meer permanente oplossing wordt gevonden, bij voorkeur wanneer de vrede in de regio terugkeert.
Bisschop Juliasse herinnert zich dat hij de gemeenschap bezocht en ontroerd was door de toewijding en vreugde waarvan hij getuige was. “In juli vorig jaar bezocht ik een gemeenschap in het district Palma. We vierden de Mis onder de mangobomen, in de regen en de kou, maar de mensen bleven twee uur lang zingen en dansen. Ik was diep ontroerd door de hoop op de gezichten van de mensen.”
Praatmee