Piet Speelman, voorganger van een evangelische gemeente, geeft antwoord: 'Ach, beste vriend of lieve vriendin. Wat zou ik graag naar je toe willen komen om samen met jou die strijd aan te gaan. Ik weet ook echt niet wat ik moet schrijven en waar te beginnen. Ik moet het hier doen met wat je schrijft en dan blijf ik haken bij jouw laatste opmerking als je schrijft: “Ik hoop daardoor God tevreden te kunnen stellen.” Als dat jóuw doel is, God tevreden te stellen, dan wordt het een hele strijd. Ik begrijp uit jouw brief dat je, gezien jouw onveilige ervaringen, moeilijk mensen kunt vertrouwen.

Kan het zijn dat je in het verleden ook personen meende te moeten tevreden stellen? Te moeten ‘pleasen’? Als dat zo is, dan zou ik je willen wijzen op een normale verhouding tussen een ouder, vader of moeder en een kind. Als het goed is doet dat kind geen enkele poging om zijn ouders tevreden te stellen. Hij is er gewoon en de ouders zijn er gewoon. Ze leven samen, eten samen, praten samen, knuffelen elkaar samen, vissen of voetballen samen, kortom een gewoon gezond gezin. Zo mag ook onze verhouding zijn met God, onze hemelse Vader. Een gezonde kind-vader verhouding.

Het enige dat God van jou vraagt is "in Hem te blijven" door met Hem je sores, je verdriet, je pijn, je fouten, je teleurstellingen te delen. Als daar uit voort komt, let goed op: ALS daar uit voortkomt dat je gaat bidden voor onze regering, voor Israël en de vrede voor Jeruzalem, voor mensen die God nog niet kennen en je voor directe omgeving, etcetera. Prima. Maar als je het doet om God tevreden te stellen, te ‘pleasen’, als je het doet om God vast te houden in plaats van er op te vertrouwen dat God jóu vasthoudt, dan zit je op een verkeerd spoor en zul je alleen maar vermoeider worden', maakt Speelman duidelijk.