Dit artikel is nu opgeslagen in je
dashboard.
Bewaar artikelen in je dashboard.
Ik heb me doodgeërgerd aan het gedoe rond de spijtbetuiging van de PKN. Nu is volgens de deskundigen een dag niet geërgerd een dag niet geleefd, maar ik lees liever dingen waarvan ik vrolijk word. Maanden geleden werd me verteld dat de PKN aan een verklaring werkte die in de Kristallnacht-herdenking zou worden voorgelezen. Men hield het stil en werkte in een kleine groep, om het momentum op 8 november niet te verliezen. Helaas. Een journalist rook lont. Er moest dus ergens iets smeulen.
Daar ging het momentum. En daarmee kwam het gezeur. Bonjour tristesse. Het Nederlands Dagblad bood de malcontenten een breed platform. Allereerst historicus drs. Berkelaar, die allemaal dappere helden uit het verzet wist te vinden. Daarna paginabreed ds. Evert Overeem die zich erover opwond dat de verklaring top down was en dat met name het gereformeerde smaldeel er karig van afgekomen was. Bijzonder, dat verwijzen naar het gereformeerde verleden. Zou hij soms ook nog in guldens rekenen? Maar bijna voorspelbaar: Overeem komt via de Kristallnacht uit bij de moedige predikanten die het op durven te nemen voor de Palestijnen. Daarvoor moet je kennelijk heel dapper zijn. Maar fijngevoelig is anders. Er is een Palestijns probleem, maar om dat nu naar voren te brengen bij een debat over de Kristallnacht-herdenking… over momentum gesproken.