De wortel van alle zonden: het eigen gelijk
“Wat zijn nou de belangrijkste zonden die jullie in het pastoraat tegenkomen?”, vroeg Cvandaag een tijd geleden aan mij. “Zo’n top 5. Kun je daar niet iets over schrijven?” Zo’n lijstje maken is niet zo heel moeilijk. De komende columns gaan daarover. Met stip bovenaan staat één zonde die mij aanstaart als ik in de spiegel kijk. Het is de wortel van alle zonden, zo heb ik moeten ontdekken. Het 'ikke', het eigen gelijk waarmee ik zo gemakkelijk anderen de maat neem. Het is de ‘oer-zonde’ die je, ook al ben je al jaren christen - en juist als je actief bent in Gods Koninkrijk - voortdurend bij jezelf moet ontmaskeren omdat het dé zwakke plek is waar de duivel ons te grazen wil nemen. Bij mij wel in elk geval en in de praktijk van onze pastorale begeleiding merk ik dat ik écht niet de enige ben.
Trots als afgod
Mijn vrouw, Joke, heeft iets met boeken. Ik moet het anders zeggen: God gééft haar iets met boeken. Als zij langs een boekentafel loopt dan komt het heel vaak voor dat een boek haar aankijkt, bij wijze van spreken. Dan weet ze dat ze dat boek moet kopen. Het laatste voorbeeld is een boek van Steve Gallagher met de titel “IK”. De ondertitel luidt: de wortel van de zonde ontmaskerd. Op het moment dat ik met deze column moet beginnen, ben ik over de helft van dit indrukwekkende boek. Het heeft me nu al diverse keren ‘geraakt’. Oei, hoe gemakkelijk val ik in de valkuil van mijn 'ikke', mijn onbewuste afgod van hoogmoed en trots. En hoe gemakkelijk kan ik die afgod verstoppen in verdoezelende woorden of vroom gedrag.
Wil je verder lezen?
Als lid krijg je onbeperkt toegang tot cvandaag.nl
Praatmee