Theologen: ‘Belangrijk om mannelijkheid van God ter discussie te stellen’

‘Vermoedelijk waren alle schrijvers van de Bijbel een man. Om ook andere perspectieven aan het woord te laten, voor zover die niet voorgoed verloren zijn gegaan, moet je harder werken, beter je best doen’, stellen Janneke Stegeman (foto) en Mariecke van den Berg naar aanleiding van ‘Asjera’s terugkeer’. Het kunstwerk werd onlangs tentoongesteld in het Bijbels Museum. Het duo gaat via NieuwWij in op de verontwaardiging die naar aanleiding van de tentoonstelling ontstond en vindt dat ‘Asjera ons iets kan leren over God en gender.’
De betreffende tentoonstelling bevatte een kunstwerk dat bestaat uit ongeveer 2000 beeldjes van de vrouwelijke godheid Asjera, door christenen en joden gezien als een afgod. Marieke Ploeg, de kunstenaar die het maakte, wilde met de boodschap afgeven dat in het oude Israël niet alleen Jahweh, maar ook Asjera werd vereerd. Daardoor concludeert ze onder meer dat de God van de Bijbel niet “puur mannelijk” is.
Maar daar bleek dus niet iedereen het mee eens te zijn. De tentoonstelling, die tot en met vorige week zondag liep, werd vorige maand ruw verstoord door een bejaarde vrouw. Ze liep dwars door de afgodsbeeldjes heen en schopte ze omver. “Er is maar één God, maar één Jahweh”, riep ze vlak voordat ze het kunstwerk vernield. Om daaraantoe te voegen: “Alles moet kapot.” De vrouw kreeg een dagvaarding en zal zich later moeten verantwoorden. “Dit is zó godslasterlijk. Woorden alleen zijn niet genoeg”, zei ze over haar actie in gesprek met het Nederlands Dagblad.
Uitleg Stegeman en Van den Berg
Stegeman en Van den Berg: ‘Het is goed, nodig, belangrijk om de vanzelfsprekende mannelijkheid van God ter discussie te stellen. Het is gemakzuchtig te denken dat het voldoende is Gods voornaamwoorden te wijzigen, maar niet te willen zien op welke andere manieren mannelijkheid dominant is in de verhalen: in auteurschap, redacteurschap, onderwerpkeuze, perspectief, verondersteld lezerspubliek en de oorverdovende stiltes in de tekst. Niet voor niets schrijft Ploeg hoe het verhaal van Asjera (dat zij inderdaad wat smeuïg beschrijft) als van het toneel verdwenen vrouwelijke helft van God haar raakte. Wij kunnen er ons iets bij voorstellen.
Teksten over afgodsbeelden zeggen vaak meer over de behoefte om scheiding aan te brengen dan over daadwerkelijke praktijken. Het is goed te bedenken dat God, juist als het over ‘afgoderij’ gaat, vaak wordt voorgesteld als jaloerse en soms gewelddadige echtgenoot (m) in seksistische beeldspraak. Wij nemen de ‘terugkeer van Asjera’ liever serieus als interventie om de teksten nauwkeuriger, fijnzinniger en origineler te lezen’, aldus de twee progressieve theologen.
Kritiek theologen
‘De kunstenares geeft een onjuiste voorstelling van zaken over de godsdienst van Israël’, concludeerde prof. dr. Mart-Jan Paul in een voor Cvandaag geschreven column. ‘Ze meent terug te keren naar een vroegere vorm daarvan, maar helaas propageert ze de verering van een heidense godin. Het is triest dat het Bijbels museum daaraan meewerkt.’ 'Alsof het verdrijven van deze vrouwelijke godheid alles te maken heeft met een mannencultuur', stelde ds. M. Messemaker vorige week in de nieuwspodcast van Cvandaag. 'Dat ligt natuurlijk veel genuanceerder. Ze sluit aan bij een eenzijdige denkrichting in de theologie, maar die is zeer omstreden. Dit kun je niet poneren in een eigen project door het verspreiden van ‘deugbeeldjes’.'
Beluister het volledige fragment vanaf minuut 31:15 in de podcast van Cvandaag:
Praatmee