In de tijden van tegenslag blijkt waar je echt op vertrouwen kan
Een kleine veertig jaar geleden was de sticker met het opschrift ‘Er is hoop’ bijzonder populair. Toen had ik er een geplakt op de achterruit van zijn auto. Ook zat er altijd een op de groene brievenbus aan het begin van ons tuinpad.
De kleurrijke regenboogsticker is van vele auto’s verdwenen. In de negentiger jaren werd de Ichthusvis populair. Ik heb er nog een op onze auto. Maar ook die sticker is bezig te verdwijnen.
Christenen zijn niet zo uitbundig meer.
Ze geloven wel maar houden het geloof liever voor zichzelf.
Ze geloven wel maar houden het geloof liever voor zichzelf.
Maar op deze plek op internet doen we dat niet. Daarom beginnen we momenteel elke week om elkaar te vertellen wat we ’s zondags hebben gehoord en beleefd.
Want er is hoop.
Er blijft hoop.
Daar wil ik een dikke streep onder zetten in deze week waarin ik jullie wil vertellen hoe ik omga met de op zichzelf onverdraaglijke gedachte dat mensen niet alleen behouden kunnen worden maar ook verloren kunnen gaan.
En de Bijbel speelt in mijn denken daarin een beslissende rol. Ja, de Bijbel vertelt wat mensen doen en gedaan hebben, maar de Bijbel vertelt bovenal wat God doet, gedaan heeft en zal doen.
De Bijbel is niet als een Boek dat je na het lezen huilend dicht doet maar een boek dat hoop geeft. Ja, de Bijbel is heel realistisch. Er staan genoeg zwarte bladzijden in die vertellen wat er door ons mensen allemaal mis is gegaan. Maar dwars door alles heen is daar het evangelie. Dat klonk al in het paradijs na de zondeval. En het evangelie klinkt nog. Jullie hebben het zondag nog kunnen horen en vandaag wellicht nog gelezen.
Mijn gedachten dwaalden vrijdag op de begrafenis af. Ik moest weer denken aan de angst van mijn moeder. Toch hebben we van haar geen afscheid genomen in louter diepe droefheid maar met hoop. Onze broer vroeg voor zijn sterven aan ons om Psalm 121 te lezen. ‘Waarom?’, vroeg ik. ‘Mijn hulp is van de HEER alleen’, zei hij.
Ja, de Bijbel vertelt van Gods oordeel. Maar geen oordeel als een donderslag bij heldere hemel. De zondvloed kwam nadat Noach tientallen jaren had verteld dat hij kwam. De ballingschap was geen plotselinge aanval van een vijand die onverwachts kwam. Trouwens al die oordelen over het kwaad waren het definitieve einde nog niet.
Er is hoop en er blijft hoop.
Waar ik vandaag extra op wil wijzen wat aan dat oordeel van God voorafgaat. Ik wil je wijzen op ons leven nu. Waar wij nu in staan en aan deelnemen. Op de kracht in het leven die God ons nu geeft. Een leven nu vol troost en hoop.
Mensen, zeker in ons land, laten zich door de voorspoed misleiden. Geweldig als het goed met je gaat. Als we voorspoed hebben. Maar het kan plotseling anders zijn. Voorspoed zet je al gauw op het verkeerde been. Juist in de tijden van tegenslag zal blijken waar je echt op vertrouwen kan.
Vandaar dat we de week beginnen met wat God ons heeft geleerd. Schrijf het op. Vertel het aan elkaar. Laat je naasten, die niet geloven zien en horen, niet alleen wat wij straks verwachten maar ook in het heden genieten.
Daarom gingen Ees en ik ook zondag weer naar de kerk. Het was een indrukwekkende preek maar voor Ees te moeilijk. Gelukkig waren daar ook de liederen. Bij het zingen ging zij spontaan staan. Veerkracht in haar leven. Ondanks veel pijn.
Er is hoop.
Er blijft hoop.
Ps: Ik hoop dat de jongeren er rekening mee willen blijven houden. Een lied laten zingen dat iedereen kent. Een psalm is ook niet verkeerd. Vergeet de ouderen niet.
Deze overdenking verscheen eerder op de Facebookpagina van ds. Arie van der Veer.
Praatmee