Er zijn ook mensen die de hoop en de mens niet van elkaar kunnen scheiden. Fjodor Dostojewski schreef: ‘Geen mens leeft zonder enig doel en zonder pogingen om dat doel te bereiken. Is elk doel en alle hoop verdwenen, dan maakt de vertwijfeling vaak van de mens een monster.’
Nadat ik veel citaten en definities had gelezen over hoop kwam ik tot de volgende definitie: ‘Hoop is een beeld dat je koestert voor de toekomst waardoor je met je verstand en je gevoel gemotiveerd blijft om jouw doel te bereiken.’
Sommigen noemen hoop een pad of een weg. Het beeld van dat pad kan gaandeweg je levensreis duidelijker worden of vervagen. Hoop kan iets worden dat bij je hoort. Vandaar dat sommigen hoop een metgezel noemen die met je meereist.
Hoop heeft altijd met de toekomst te maken. Dit kan over een aantal minuten zijn, een aantal jaar of het kan over een periode gaan na dit leven.
Hopen is een cognitieve als ook een emotionele bezigheid, je denkt er over na hoe je een doel en de toekomst voor je ziet.
Maar hoop doet ook iets met je, diep van binnen. Het geeft een verlangen naar vrijheid en gelukkig zijn, of niet meer de gevoelens willen ervaren van het verleden en het heden.
Misschien is de krachtigste werking van hoop de motivatie en energie die je krijgt om vol te houden. Hopen is een wederkerig motivatieproces. Regelmatig moet je met je verstand iets uitspreken en wil je niet toegeven aan gevoelens van twijfel. Twijfel is immers de grootste vijand van hoop. Het kwaad kan twijfel zaaien en hoop roven, we lezen dit al in Genesis 3 met het verhaal van de slang.
Als mens kun je meerdere doelen hebben waarop je hoopt. Daarom is het goed om af en toe je doelen te verzamelen en waar nodig bij te stellen. Hopen is geen passieve houding, om een doel te willen bereiken moet je dingen doen of laten.
Als ik jou zou vragen op welke drie dingen jij hoopt, welke drie zou je dan noemen?
Waar moet je echt je best voor doen en wat moet je er voor laten?
In een ander artikel zal ik schrijven over de meest ultieme hoop die er leeft in de mens: de hemel. Behalve dat er allerlei verschillende interpretaties zijn over wat die hemel inhoudt zijn er ook verschillende verwachtingen hoe je daar terechtkomt.
Het is niet vanzelfsprekend dat religieuze mensen hoopvol zijn over een leven na dit leven. Het hangt van hun godsbeeld af of er sprake is van willekeurigheid of genade.
Willekeurigheid kan zorgen voor een permanente angst voor het oordeel, genade geeft rust en vertrouwen. Het is misschien juist daarom dat hoop in de Bijbel samengaat met geloof en liefde.
Als mijn geloof in God de hoop versterkt voor de toekomst, en als liefde de motiverende kracht is, dan is liefde ook de vrucht van de hoop die in mij leeft. Om die reden kan hoop rust en vertrouwen geven voor de toekomst, want God is met ons.
Michel Meeuws geeft als predikant leiding aan twee kerkelijke gemeentes en is auteur van het boek ‘Hoop, een anker in de hemel’. Klik hier om het boek te bestellen.
Stitcher
