Ziekte als teken van een zwak geloof? Tijd voor een tegengeluid

Er is de laatste tijd veel discussie binnen christelijk Nederland over een leer die stelt dat gelovigen gevrijwaard zouden zijn van ziekte en armoede. Deze zogenoemde gerealiseerde theologie legt sterk de nadruk op wat nu al zichtbaar is van Gods Koninkrijk. Maar gaat dit niet voorbij aan de werkelijkheid van lijden en gebrokenheid in het leven van gelovigen? In dit artikel betoog ik dat het Koninkrijk van God weliswaar al aanwezig is, maar nog niet in volle glorie. Geloven is leven in die spanning tussen het āreedsā en het ānog nietā.
Regelmatig ontstaat er binnen christelijk Nederland ophef over een leer die binnen een bepaalde stroming wordt verkondigd en gretig wordt geabsorbeerd door voornamelijk jonggelovigen. Kort en gechargeerd samengevat komt de leer erop neer dat echte gelovigen gevrijwaard zijn van ziekte en armoede. Mocht je als gelovige toch ziek of arm zijn/worden dan schort er iets aan je geloof en dien je hieraan te werken. Ziekte en armoede dienen dan ook niet geaccepteerd of āomarmdā te worden. Jezus heeft namelijk door Zijn kruisdood en opstanding niet alleen de macht van de zonde overwonnen, maar ook de macht van ziekte, armoede en dood.
Aanhangers van deze leer geloven dat met de kruisdood en opstanding van Jezus het koninkrijk van God (in al haar volheid) reeds is gekomen. Dit wordt ook wel de gerealiseerde theologie genoemd. De nadruk ligt voornamelijk op de realiteit van nu en de concrete werkelijkheid.
Praatmee