Nadat hij op de website van Marie Curie geen verbod op religieuze symbolen voor medewerkers had gevonden, maakte hij opnieuw bezwaar en werd op 20 september opgeroepen voor een persoonlijk gesprek.
Volgens het Christian Legal Centre kreeg de heer Timms tijdens de bijeenkomst te horen dat hij "herscholing" nodig zou hebben vanwege zijn weigering om te gehoorzamen of zijn wangedrag te erkennen. Hij moest maar opnieuw overwegen of Marie Curie de "juiste plek" was voor hem.
Timms zegt dat hem toen werd verteld dat hij, tenzij hij zijn kruis afnam, niet zou kunnen werken als Marie Curie-aalmoezenier, waarna hij zijn identificatiebadge inleverde en het pand verliet.
Excuses
Toen de zaak werd doorverwezen naar het regionale hoofdkantoor van Marie Curie, ontving hij excuses voor het veroorzaakte ongemak.
Het zei in zijn reactie: "Ik kan bevestigen dat we momenteel geen organisatorisch of uniform beleid hebben dat ons recente verzoek om uw kruis te verwijderen zou ondersteunen terwijl we patiënten en families in het hospice ondersteunen. Mijn excuses zonder voorbehoud voor het leed dat we hebben veroorzaakt. "
De heer Timms verwelkomde de verontschuldiging, maar zegt dat hij "geschokt en gekwetst" was door de manier waarop hij werd behandeld en dat hij op zoek zou gaan naar mogelijkheden om elders als aalmoezenier te dienen.
"Het was en is niet nodig om het symbool van het kruis te onderdrukken en daarmee een boodschap af te geven dat het christelijk geloof moet worden geneutraliseerd of volledig moet worden verwijderd uit de pastorale ruimte", zei hij.
Schaamte
"Interreligieuze ideologie raakt zo stevig verankerd in het christelijk geloof dat het zichzelf in wezen opheft." Hij vervolgde: "Het gemakkelijkste om te doen zou zijn geweest om te zeggen: 'Ik doe het af', maar ik dacht: 'nee', ik zou moeten opkomen voor waar ik in geloof. Als ik had toegegeven, geloof ik dat ik zou hebben gezegd dat ik me schaam om christen te zijn."
Timms zegt tot slot ook dat het kruis juist vertrouwen kan wekken. "Uit ervaring, door mijn kruis te dragen, vertrouwen patiënten mij, ze hebben misschien niet mijn geloof of overtuiging, maar ze vertrouwen mij. Ik ontmoet mensen altijd 'waar ze zijn' of ze nu moslim of atheïst zijn, en het is altijd een voorrecht voor me om mensen te ondersteunen op de moeilijkste momenten in hun leven."
