Christen zijn is niet een kwestie van overleven maar van overwinnen

Gods Koninkrijk… is het er al of moet het nog komen? Dit is een van de lastigste paradoxen waar we als christen mee te maken hebben. Want als we teveel verwachten van wat God nu al wil doen kan dat leiden tot teleurstelling. Maar als we te weinig verwachten van wat God in en door ons wil doen, krijgt God niet de ruimte om te werken en worden we passief. Het dilemma lijkt of je je moet uitstrekken naar méér of je juist moet indekken tegen ontgoocheling?
Persoonlijke zoektocht
Eerlijk gezegd had ik weinig nagedacht over Gods Koninkrijk tot ik deel werd van de Vineyard. Mijn geloof draaide voor die tijd om mijn persoonlijke wandel met God, dus stille tijd houden, de Bijbel lezen, proberen goed te leven en dat soort zaken. Ook het getuige zijn stond hoog op mijn lijstje. Ik heb eerst bij Youth for Christ en later bij de EO veel mogen doen in de sfeer van evangelisatie. Maar ik had te weinig zicht op het grotere plaatje. Dat het gaat om de doorbraak van Gods Koninkrijk in het hier en nu en dat dit zoals bij Jezus gepaard gaat met tekenen en wonderen, had ik niet door.
Ik kan zeggen dat er een wereld voor me is open gegaan. Niet dat ik me volleerd voel in de dingen van Gods Koninkrijk, maar ik heb wel de realiteit ervan mogen meemaken. En dan heb ik het over genezingen, bevrijding, profetische woorden enz. Tegelijkertijd heb ik ook gezien dat God lang niet altijd doet wat wij hopen, waar we voor bidden. Mijn eerste vrouw is na een lang ziekteproces overleden, terwijl er veel voor genezing is gebeden. Maar juist in die tijd heb ik zo de aanwezigheid van God mogen ervaren dat ik in plaats van minder, me méér wil uitstrekken naar zijn kracht.
Het reeds en nog niet is een ongemakkelijke paradox
Het is voor ons heel moeilijk om niet te weten waar we aan toe zijn. Waar kunnen we op rekenen, wat mogen we verwachten van God? Je wilt weten wanneer je het goed doet en grip hebt op de dingen van het Koninkrijk. Maar dat werkt dus niet zo. We leven in een lastige tussenfase: Jezus heeft overwonnen maar de definitieve overwinning laat op zich wachten. En ondertussen ligt de bal bij ons … Gods kracht is meer beschikbaar dan we denken en de echte vraag is of wij wel altijd beschikbaar zijn.
Wat als je het ‘reeds’ teveel benadrukt?
De verleiding is groot om naar een succesformule te zoeken zodat je de dingen van het Koninkrijk onder de knie krijgt. Maar resultaten uit het verleden zijn geen garantie… Natuurlijk kun je groeien in autoriteit waardoor je met meer geloof durft uit te stappen. Maar als je niet beseft dat lijden, gebrokenheid, dood een realiteit zijn tot Jezus terugkomt, ga je snel te grote woorden gebruiken. Dat werkt averechts. We moeten verdragen dat wij de dingen niet in de hand hebben en dat onzekerheid over wat God wil doen onvermijdelijk is. Hij heeft de regie en weet het wat en wanneer.
Wat als je het ‘nog niet’ over benadrukt?
Het voelt natuurlijk veel prettiger om niet je nek te hoeven uitsteken. Als je op safe speelt loop je geen risico. Als je je neerlegt bij de realiteit zoals die is, hoef je, bij wijze van spreken, alleen maar te bidden om berusting. Dat het anders wordt als Jezus terugkomt is een troostrijk vooruitzicht maar als die hoop er niet toe leidt dat je in het hier en nu God bidt om zijn ingrijpen sta je in feite aan de kant, ben je toeschouwer. God wil dat we groeien in verwachting zonder angst voor teleurstelling.
Hoe kunnen we deze paradox omarmen?
• Het is belangrijk dat wij op een gezonde manier met onze verwachtingen leren omgaan. Dat we niet uit ongeloof te weinig van Hem verwachten, maar dat we er tegelijk voor waken dat we denken dat onze verwachtingen één op één overeen komen met wat God wil doen.
• God wil meer doen dan we bidden of beseffen maar als we in zijn naam bidden betekent dat altijd dat we ervan uitgaan dat Hij weet wat het beste is. Dat maakt dat we de dingen in open handen houden en niet proberen God tot iets te dwingen, of Hem op iets vastpinnen, als dat al mogelijk zou zijn.
• Tegelijk is volhardend bidden wel een sleutel. (Hebr.10:35,36) God laat zich verbidden lezen we regelmatig in de Bijbel. Het mooiste voorbeeld vind ik Ezra 8:23. Ezra had de koning gezegd dat God zou beschermen tijdens de reis maar in het besef dat je daar niet stilzwijgend op mag rekenen, organiseert hij een tijd van vasten en bidden. En God liet zich door hen verbidden en ze kwamen veilig op hun bestemming… Stof tot nadenken!
Conclusie: de spanning bewust opzoeken
Het christen zijn is niet een kwestie van overleven maar van overwinnen. In Gods Koninkrijk gaat het erom dat we, vooruitlopend op de definitieve overwinning bij de wederkomst, ons er nu al naar uitstrekken dat we zijn kracht mogen zien werken. We staan in de frontlinie van een geestelijke strijd: dat is absoluut spannend maar tegelijk ontspannend want de afloop vast staat.
Johan Vink is spreker, schrijver en initiator van het Omega Project. Deze paradox komt uit de multimediale Omega Cursus die via internet door groepen te volgen is. CIP.nl maakte eerder een videoserie met Johan Vink. Klik hier om de videoserie 'Op zoek naar het DNA van Gods koninkrijk' te bekijken.
Praatmee