Tot christendom bekeerde moslims in Nederland bedreigd

Christelijke organisaties in Nederland trekken aan de bel over pestgedrag en bedreiging van christelijke vluchtelingen, vooral wanneer het om bekeerde moslims gaat. Drie van deze vluchtelingen waren bereid om hun verhaal te vertellen bij Crux.

Faraidoun Fouad vluchtte uit Koerdistan in Noord Irak. Toen hij veilig was aangekomen in Nederland kwam hij in contact met het christendom.

"Ik ben tot bekering gekomen in 1999," zegt hij. "In 2002 riep God me om mijn eigen mensen te gaan bereiken met het evangelie. Direct na mijn bekering ontving ik de eerste bedreigingen. Mensen waarvan ik dacht dat het mijn vrienden waren, werden mijn vijanden."

Het kwam tot een punt waarop hij het asielzoekerscentrum moest ontvluchten en bij een gezin uit de kerk onderdak kreeg. Ook al is het asielzoekerscentrum geen veilige plaats voor hem, hij komt er nog vaak terug om te evangeliseren.

"Zelfs de minder conservatieve moslims zeiden tegen mijn vrouw dat ze mij zouden vermoorden," vertelt Fouad.

Hij probeerde om met ze te praten. "Ik heb voor een vredelievende aanpak gekozen en sprak persoonlijk met ze. Sommigen reageerden niet, anderen waren bereid om naar me te luisteren, maar het is nooit meer hetzelfde geworden."

Fouad ontvluchtte Irak toen Saddam Hussein nog president was. Hij zegt dat hij Koerdistan nog steeds mist en dat hij er regelmatig terugkeert om mensen van het evangelie te vertellen. Fouad zegt dat veel Koerden in Nederland, en ook in Koerdistan, zich bekeren tot het christendom. "Ik wil ze allemaal aanmoedigen om met Jezus te wandelen."

Ook al is hij nu sinds 20 jaar christen en getrouwd met een Nederlandse vrouw, hij blijft bedreigd worden. Toch kan hij niet stoppen met evangeliseren.

"Ik ontvang elke dag bedreigingen. Wanneer ik iets op Facebook post, krijg ik vaak haatdragende reacties," vertel Fouad.

Soms bellen ze hem, soms sturen ze een bericht. Hij heeft heel vaak aangifte gedaan bij de politie van deze bedreigingen. Fouad is ervan overtuigd dat iedereen die openlijk bekent christen te zijn vroeg of laat te maken krijgt met bedreigingen. Toch blijft zijn huis openstaan voor iedereen.

"We zijn christenen, dit is het huis van God. Kom, eet en drink. Iedereen is welkom hier."

Esther Mulder was vroeger moslim. In 1992 vluchtte ze uit Somalië en kwam met haar familie naar Nederland. Op 14-jarige leeftijd besloten haar ouders om haar uit te huwelijken. Mulder vluchtte weg uit huis en leefde twee jaar lang op de straat, van de ene schuilplek naar de andere. Ze trouwde met een Nederlander en kwam in contact met de kerk via een vriend.

Ze herinnert zich de eerste keer dat ze naar de kerk kwam als de dag van gisteren: "Ik voelde mij gelijk welkom."

Tegelijkertijd voelde ze zich schuldig over het feit dat ze in een kerk zat.

"Ik keek constant om me heen en dacht: 'Wat als er een familielid binnenkomt of iemand uit Somalië?' Die eerste dag in de kerk begon ik mijn gesprek met God. Ik zei: "Als u God bent en als het waar is wat ze zeggen, wilt U het mij dan laten voelen in mijn hart? Dan zal ik u dienen en volgen.' Het duurde zes maanden en toen voelde ik het in mijn hart. De spreker vroeg ons naar voren en ik kwam naar voren, omdat ik het zeker wist. Mijn hart bonsde, maar ik voelde me zo blij."

Tegelijkertijd voelde ze een vrede die ze niet eerder meegemaakt had.

"Na mijn bekering begonnen de bedreigingen. Vooral op Facebook. Vaak komen ze van andere Somaliërs," zegt Mulder. "Ze schrijven mij in het Somalisch, zodat niemand begrijpt wat ze zeggen. We hebben een keer een foto geplaatst van een Somalische conferentie waar iedereen voor een kruis staat. De mensen vonden dat niet leuk en ik kreeg verschillende bedreigingen. Dat spijt mij zeer."

Tien jaar lang werkte ze voor de christelijke organistie Gave en heeft ze haar getuigenis gedeeld.

"Ik wil mijn verhaal vertellen omdat het een verhaal is waarin slechte dingen weer beter worden. Dat is het verhaal van mijn geloof," zegt Mulder.

Een paar jaar geleden kwam ze weer in contact met haar familie.

"Ik bad ervoor dat het zou gebeuren."

Maar het is nog steeds niet zoals het zou moeten zijn: "Als ik daar ben, verlaat mijn vader het huis," vertelt ze. "Het laatste dat hij tegen mij zei is dat ik zijn dochter niet meer ben."

Broeder Jassim komt oorspronkelijk uit Marokko. Hij wil zijn achternaam niet vermeld hebben. 

"Mijn familie leeft in Marokko en kan hierdoor in de problemen komen," zegt hij.

Hij vertelt over zijn geloof op zijn website en ook op YouTube. Hij deed dit ook op Facebook totdat hij geblokeerd werd. Dit kwam volgens hem omdat sommige mensen hem het zwijgen op wilden leggen.

Mensen roepen hem na op straat maar dat maakt hem niet uit. Hij zegt dat hij zich vrijer voelt na zijn bekering.