De vrouwen vertellen dat er veel druk is op jonge mensen om een 'gender-transitie' te ondergaan - en juist de steun van hun ouders om de transitie te ondergaan, betreuren ze achteraf. "Ik denk dat als ik gewacht had tot mijn achttiende, waarbij ik op de rand stond om naar de universteit te gaan, dan zou ik nooit de hormoonbehandeling gestart zijn", zegt Daigny. Ze vertelt ook hoe haar transgender-identiteit vooral voortkwam uit het verlangen om geliefd, geaccepteerd en gelukkig te zijn.

Trieste periode
Ze vervolgt: "Ik denk dat de transitie zowel sociaal als ook medisch kwam omdat ik een positieve verandering in mijn leven wilde, in een tijd dat ik geen controle had over mijn leven en ik ongelukkig was", vertelt ze. "Maar achteraf gezien was juist mijn leven als transgender de meest stilstaande, en trieste tijd uit mijn leven."

"Ik maakte geen nieuwe vrienden", vertelt ze. "Ik voelde me de hele tijd ellendig, mijn cijfers gingen ook omlaag. Om eerlijk te zijn kan ik geen foto meer zien van mezelf uit die periode."

Ook vertellen ze dat de stap om te stoppen als transgender voor veel druk zorgde in de transgender-gemeenschap. "Veel mensen zagen mij als een verrader, er was sociale druk om transgender te blijven."

Bekijk hier het hele verhaal van de ex-transgenders: