In het navolgende stellen wij voor om als kerken de vechtmodus te verlaten en uit liefde en respect voor elkaar en zonder rancune een nuchtere route te kiezen. De noodzakelijke verandering vraagt om het overwinnen van persoonlijke bezwaren en bereidheid om over eigen schaduwen heen te stappen. 

Ons inziens kan het ertoe leiden dat de CGK, zij het in afgeslankte vorm, blijft bestaan. Het recht daarop is er naar onze mening, omdat de generale synode officieel besloten heeft te blijven bij eerder genomen standpunten over vrouw en ambt en homoseksuele praxis. Dat is voor ‘vast en bondig’ verklaard. Dus, hoe dan ook, dát is het officiële standpunt van de CGK. Zij die zich daarin niet kunnen vinden en dat menen te kunnen rechtvaardigen en daarom al eigen wegen bewandelen, moeten wel begrijpen dat ze afwijken van de afspraken die voortvloeien uit het presbyteriaal-synodale stelsel van kerkregering.