Oké, het is een feit dat de meeste uitstoot komt van auto’s en fabrieken. Hierdoor komt er een grote hoeveelheid CO2 vrij. De discussie gaat over de vraag of deze uitstoot zorgt voor het broeikaseffect. Maar dat is een niet onbelangrijke, maar toch meer wetenschappelijke discussie. Je hoeft niet geniaal te zijn om in te zien dat deze uitstoot niet bevorderlijk is voor de gezondheid. Helemaal niet wanneer dit met enorme hoeveelheden gebeurd. Het gaat dus niet over wie er wel of niet gelijk heeft. Het gaat om de verantwoordelijkheid voor de aarde. Een eenduidige aanpak waarbij zowel bedrijven als consumenten gestimuleerd en geactiveerd worden om te investeren in maatregelen die bijdragen aan een schonere schepping, blijft uit. Wat is het toch dat ondernemers, particulieren en politici het zo moeilijk vinden om het probleem aan te pakken? Zou ‘hebzuchtgas’ een rol spelen? De geest van hebzucht is onzichtbaar, werkt stimulerend en ontzettend verslavend. Net zoals bij de meeste stimulerende middelen is de werking echter niet duurzaam en gaat het alleen maar over het hier en nu. Innoveren kost immers geld en geld gaat ten koste van de geneugten van dit hebzuchtgas.

Klimaathysterici kermen het uit en denken dat zij de laatste generatie zijn die nog iets kunnen veranderen, zodat het klimaat gered kan worden. Klimaatsceptici ontkennen glashard de klimaatverandering of denken dat wij als mensen er geen invloed op hebben. Ze vinden hard ingrijpen totaal onzinnig omdat het teveel (onnodige?) kosten met zich meebrengt.

Geef mij maar de klimaatrealisten. Ondernemers, particulieren en politici die zichzelf de vraag stellen hoe om te gaan met de schepping. Dat is namelijk de kern! Niet de al dan niet bewezen invloed van CO2-uitstoot! Klimaatrealisten beseffen dat de zon iedere dag opgaat voor zowel rechtvaardigen als onrechtvaardigen. Die weten dat de Schepper in dat opzicht geen onderscheid maakt en dat Hem niets uit de hand loopt. Die zien dat de hele schepping lijdt onder het kwade gedrag van de mensheid. Deze mensen zijn niet verslaafd aan hebzuchtgas. Zij willen niets anders dan het beste zoeken voor de schepping omdat de Schepper dat nu eenmaal verdient! In de gehele samenleving moeten we meer van dat soort mensen hebben, veel meer!

Erik Jan Vinke is vicevoorzitter van SGP-jongeren.