Maar we hebben meer fobieën en ze blijken soms hardnekkig. En belangrijker: ze staan ons functioneren wél in de weg. Tijd om de confrontatie aan te gaan, dus, en onze angsten onder ogen te zien. Ik presenteer u: de 5 fobieën van christenen (geheel DSM-5 onverantwoord).

1. Claustrofobie
Een van de bekendere fobieën: angst om vast te zitten of opgesloten te raken in een kleine, afgesloten ruimte. Oftewel: angst om in een hokje gestopt te worden. Noem het: de angst van Petrus voordat de haan kraaide. We willen graag in Jezus geloven, maar toegeven dat we christen zijn, hm… moeilijk. Of liever gezegd, toegeven dat wij óók christen zijn (net als die ene sektarische dominee op tv, of die zwevers van de EO, of die homofoob uit de straat, of die vage vrijzinnige buren, of die collega die nooit lacht, of die ene tollenaar hier in de hoek)? Nee, liever niet.

2. Agorafobie
De naam komt van het Griekse woord voor plein en daarom wordt agorafobie ook vaak pleinvrees genoemd. Wikipedia omschrijft het als angst voor het verlaten van de vertrouwde en veilige omgeving. Ik hou zelf erg van vertrouwde en veilige omgevingen. Ik vind ze heerlijk vertrouwd. En veilig. En de meeste christenen ook. Open ruimten? Plekken waar je anderen tegenkomt, die iets anders geloven en daar ook over praten? Plekken waar we niet de controle over hebben, die niet zo veilig en vertrouwd zijn? Waar mensen mij raar vinden? Moet ik daar naartoe? Nee, liever niet.

3.Erytrofobie
Deze kende je vast nog niet. Erytrofobie is de angst voor blozen. Dat warme gevoel in je wangen als daar een stoot bloed doorheen gejaagd wordt omdat je ergens door geraakt bent. Dat anderen dan ook zien! Die uiting van het niet helemaal weten wat je ergens mee moet. Die niet te stoppen blos, waaruit anderen kunnen opmaken dat op dat moment iets met je gebeurt. Dat vervelende kwetsbare gevoel. Het schijnt dat blozen mensen nader tot elkaar brengt, omdat je het niet kunt faken of stoppen. Maar daarvoor aan anderen laten zien dat je kwetsbaar bent? Nee, liever niet.

4. Atychifobie
Ik ben blij dat er een woord voor faalangst bestaat dat ook gewoon op fobie eindigt. Anders was dit rijtje lang niet zo mooi. Atychifobie is faalangst. Falen, tekortschieten, niet aan verwachtingen kunnen voldoen. Angst voor het niet goed genoeg doen. Weet je, christenen hebben een hoge moraal. Wij zijn allemaal nette mensen. Het is gewoon erg belangrijk dat we dat ook laten zien. We moeten toch laten merken dat wij anders zijn dan de wereld? Wat heb je aan een hoge standaard als je je er zelf niet eens aan kunt houden! Genade nodig hebben? Nee, liever niet.

5. Mysofobie
Bah, mysofobie! Smetvrees. Van het woord alleen al ga ik mijn handen wassen. Het is de angst om vies of besmet te raken. Noem het: angst voor de wereld. De wereld buiten ons geloof dan. Waar al die mensen rondlopen uit het stukje over agorafobie. Ik ben als christen natuurlijk makkelijk te besmetten. Alleen al praten met een zondaar of luisteren naar andere ideeën en het zaadje is geplant. Het onkruid zal welig tieren! Hij die in mij is, is groter dan die in de wereld is, staat er ergens. Maar moet ik daar nu echt op vertrouwen? Het idee dat ík juist besmettelijk ben? Nee, liever niet.

Er is hoop
Het is een zielig rijtje. Maar, en dat is goed nieuws, er is hoop! Hoop voor fobische christenen. Hoop voor mij. Op verschillende manieren. Want hoezeer onze fobieën ons dagelijks functioneren (wij zijn aangenomen in de functie Licht & Zout Voor De Wereld m/v (fulltime)) ook in de weg kan staan, de Heer van de christenen gaat gewoon door. Dankzij, met, ondanks en alsnog via zijn volgelingen.

En ook: die Heer van de christenen staat bekend als de Angst-uitdrijver. Als iemand ons kan en zal verlossen van onze fobieën is Hij het wel. Dikke kans dat ik nooit zal wennen aan sp***en, maar een net zo dikke kans dat God mijn belemmer-fobieën uit de weg ruimt. Soms door shocktherapie, soms door knuffeltherapie, soms door confrontatie, soms door geduldige massage.

God kent vele manieren, maar één methode gebruikt Hij altijd. Het is een methode met een gekke, lange naam. (Als je lijdt aan hippopotomonstrosesquippedaliofobie, moet je nu stoppen met lezen!) Die methode heet de mij-is-gegeven-alle-macht-en-ik-ben-met-je-al-de-dagen-van-je-leven-en-ga-nu-maar-op-pad-methode. Een vreemde naam, dat geef ik toe, maar hij heeft al heel wat angstige christenen genezen.

Bezoek hier de website van Matthijs den Dekker.