Dit artikel is nu opgeslagen in je
dashboard.
Bewaar artikelen in je dashboard.
Dagelijks leven
03 maart 2023
door
Willem Lingeman
De grote verwarring rond scheiding en hertrouwen
Van tijd tot tijd verschijnen er op Cvandaag bijdragen over scheiding en hertrouwen.
Velen hebben zich al over deze materie gebogen; kerkenraden, oudstenraden, professionals in de hulpverlening, scheidingsadvocaten. Ja, wie niet eigenlijk? Van tijd tot tijd vindt het kabinet of vindt één of andere minister er ook nog iets van.
Uit alle stukken blijkt dat er grote verwarring is, ook, of juist onder christenen.
Hulpverleners dienen zich aan en de stichtingen die bijstand willen bieden schieten als paddenstoelen uit de grond. Meestal hulp tegen betaling van forse uurtarieven.
Ligt het Woord ergens in een hoek te verstoffen omdat het aan de kant is geschoven en ingeruild voor een mensgerichte oplossing?
De mens centraalHet bijzondere is dat vrijwel elke studie, elk artikel en elk boek wat op het gebied van scheiding en hertrouwen verschijnt, uitgaat van een visie die is gericht op het oplossen van problemen rondom de persoon. Veelal staat de mens in scheidingsnood centraal.
Ondertussen woekert de epidemie voort. Mensen beloven elkaar, voor Gods aangezicht en Zijn heilige gemeente, voor de tweede, derde en soms vierde keer levenslange trouw. Ze ontvangen de zegen van de voorganger en gaan daarna blij en tevreden naar huis.
Maar, hoe gaat het verder met de verlaten partner en achtergelaten kinderen? Jaarlijks krijgen duizenden (!!!) kinderen te horen dat het gezin, waar ze zich veilig waanden en voelden, op zal houden te bestaan. Dramatisch! Kosten voor onze samenleving, zo werd al in 2014 berekend; € 2,3 miljard per jaar.
Nu zou je verwachten, dat kerken een goed antwoord in huis hebben. Berichten in verschillende media geven echter niet veel hoop.
Kerkenraden, oudstenraden zitten nogal eens met de handen in het haar, omdat ze het ook niet meer weten. Hoe droevig is dit alles.
Hebben kerken en gemeenten dan niet meer Gods Woord in huis? Ligt het Woord ergens in een hoek te verstoffen omdat het aan de kant is geschoven en ingeruild voor een mensgerichte oplossing?
Heeft dat Woord moeten inboeten doordat we het niet meer durven te citeren omdat iemand dan wel eens heel erg boos zou kunnen worden of, nog erger, weg zou lopen uit de gemeente?
In de geciteerde teksten wordt duidelijk over overspel gesproken en niet over echtbreuk of echtbreken.
Confrontatie uit de weg gaanGraag wil ik dit illustreren met een voorbeeld dat mij ter ore kwam. Een predikant wilde een serie preken wijden aan huwelijk, scheiding en hertrouwen. Het werd hem door zijn gemeente verboden. Denk nou niet dat dit een of andere vrijzinnige gemeente was, nee, dat was zeker niet zo. Wel kwam in die gemeente hertrouwen na een scheiding voor. Kennelijk was men niet gediend van een confrontatie.
Waarom nemen we toch niet aan wat God ons leert in Zijn Woord? Hij heeft uitspraken op laten schrijven die niet voor tweeërlei uitleg vatbaar zijn.
Als de Heere Jezus zegt ‘Wie zijn vrouw verstoot en met een ander trouwt, pleegt overspel jegens haar. En als zij na haar man verstoten te hebben met een andere trouwt, pleegt zij overspel [Mattheüs, Marcus, Lucas]', dan is dat toch goed Nederlands en voor iedereen te begrijpen?
Paulus schrijft in zijn brief aan de Romeinen: ‘Want de gehuwde vrouw is door de wet verbonden aan haar man bij diens leven; maar is de man gestorven, dan is zij vrijgemaakt van de wet die haar aan de man bond. Daarom zal zij een overspeelster worden genoemd, als zij bij het leven van haar man de vrouw van een andere man wordt; maar als de man gestorven is, is zij vrij van de wet, zodat zij geen overspeelster is, als zij de vrouw van een andere man wordt’. [Romeinen 7:2-3]
Christenen, word wakker, doe de Bijbel weer open en durf elkaar weer te confronteren met Gods Woord!
In de geciteerde teksten wordt duidelijk over overspel gesproken en niet over echtbreuk of echtbreken. Veel gelovigen horen op zondagmorgen de Tien Geboden voorlezen; ‘Gij zult niet echtbreken’. De grondtekst spreekt echter over overspel: ‘Gij zult niet overspelig zijn” of ‘Gij zult geen overspel plegen’.
De Bijbelvertalers zetten ons al in een heel vroeg stadium op het verkeerde been.
Echtbreuk vindt plaats wanneer één der partners is gestorven.
Paulus geeft twee mogelijkheden na een scheiding: ongetrouwd blijven of verzoenen met diegene waarvan eerder gescheiden is [1 Korinthiërs 7:11].
Christenen, word wakker, doe de Bijbel weer open en durf elkaar weer te confronteren met Gods Woord! En ja, dat kan heel pijnlijk zijn maar we gaan toch voor Gods waarheid?
Bovenstaande column van schrijver Willem Lingeman verscheen in zijn recente boek 'Gelovigen | Gespiegeldt'. Klik hier voor meer informatie over het boek en om de uitgave te bestellen.
Deel dit artikel op:
Stitcher