Richard verliet de LHBTI-community: "Stap voor stap bracht God herstel"

Jarenlang leefde Richard Oostrum in de gayscene van Amsterdam, waar hij zich stortte in uitgaansleven, relaties en verslavingen. Totdat een onverwachte ontmoeting hem op een heel ander spoor zette. āIk dacht altijd: als ik in een kerk vertel wie ik ben en wat ik doe, dan gooien ze me er meteen uit. Maar het tegenovergestelde gebeurde: ik werd geaccepteerd en vond er vrede.ā
Op zoek naar identiteit
Richard groeide op in Den Haag, in een gezin zonder geloof of Bijbel. Zijn vader was profvoetballer bij ADO Den Haag, maar door werk en sport was hij veel weg. āIk had altijd een moeilijke relatie met mijn vader en zocht een mannelijk rolmodel. Dat vond ik thuis niet, dus zocht ik het bij andere jongens. Toen vroeg ik me af: ben ik dan gay?ā
Hij hield zijn gevoelens jarenlang verborgen, maar na zijn militaire dienst besloot hij ervoor uit te komen. Richard begon een relatie met een man en werd actief in de gay scene. āIk stond als activist op de boten tijdens de Gay Parade, en reisde zelfs naar de gay-events in New York. Ik vocht voor homorechten.ā
Verslaving en leegte
Na de dood van zijn partner aan aids gleed Richard verder af. In Amsterdam vond hij alles wat hij zocht. āIk kon alles krijgen, ook wat ik eigenlijk niet wilde. Ik raakte flink verstrikt in verslavingen.ā
In die periode vroeg een vriend hem of hij ooit had nagedacht over het christendom. Aanvankelijk wees Richard dat af. āIk dacht: als ik een kerk binnenloop en vertel wie ik ben, dan wijzen ze me af. Maar die vriend zei: het gaat niet om de kerk, het gaat om Jezus.ā
De kerk binnen
Op een zondagmiddag waagde Richard de stap en liep een kerk binnen. Tot zijn verbazing werd hij hartelijk ontvangen. āIk dacht altijd dat christenen saai en somber waren, maar hier zongen ze vrolijke liederen. Na afloop vroeg een oudere dame wat mij bezig hield in Amsterdam. Ik gooide alles eruit: drugs, uitgaan, relaties. Ik dacht: dan schrikt ze wel af. Maar ze zei alleen: āDat is een bijzonder verhaal.āā
Diezelfde vrouw legde hem het evangelie uit en vroeg of hij wilde geloven. āOp dat moment gaf ik mijn hart aan de Heer. Ik ervoer vrede en blijdschap, en ik had geen behoefte meer om te gebruiken. Er was letterlijk iets veranderd.ā
Proces van herstel
In de jaren die volgden kreeg Richard onderwijs en pastorale zorg. Hij leerde dat geloof geen religie is, maar een relatie met God. Ook ging hij aan de slag met zijn identiteit. āIk ontdekte dat mijn homoseksuele gevoelens samenhingen met afwijzing en het gemis van een vaderfiguur. Ik zocht mijn mannelijkheid in andere mannen, maar dat is een bodemloze put. Stap voor stap bracht God herstel.ā
Tijdens zijn werk bij Jeugd met een Opdracht ontmoette hij een Braziliaanse vrouw. āToen ik in haar ogen keek, voelde ik vlinders in mijn buik. Ik zei tegen God: āLord, you must be kidding me.ā Maar dat was niet zo. Inmiddels zijn we 23 jaar getrouwd, ondanks onze gebroken achtergronden en interculturele verschillen.ā
Passie om anderen te helpen
Vandaag de dag zet Richard zich in om anderen te begeleiden die worstelen met identiteit en seksualiteit. āIk kan niemand veranderen, dat kan alleen God. Maar ik kan wel meelopen en ondersteunen in dat proces. Dat is mijn passie, en dat doe ik nog steeds bij Jeugd met een Opdracht.ā
Bekijk het volledige getuigenis van Richard:
Praatmee