'Het Nieuwe Testament heeft het over de hades en over gehenna', antwoordt ds. J. A. J. Pater. 'De hades is het dodenrijk. Daarin lijden de zielen van de onrechtvaardigen die gestorven zijn tot op de dag van Christus wederkomst. De gehenna is de definitieve eeuwige straf. Daarheen zal Christus in het laatste oordeel de onrechtvaardigen verwijzen. Het is logisch dat in het Oude Testament dit onderscheid tussen beiden niet zo duidelijk is omdat in het Oude Testament het onderscheid tussen de eerste en tweede komst van Christus nog niet zo duidelijk is als in het Nieuwe Testament.

Daarbij wil ik er ook nog op wijzen dat bijna alle beelden die in het Nieuwe Testament voor de toestand van de onrechtvaardigen na het eindoordeel gebruikt, uit het Oude Testament komen. Neem bijvoorbeeld de worm die niet sterft en het vuur dat niet uitgeblust zal worden (Mattheüs 5:22, Markus 9:48, Openbaring 20:10, et cetera) komt uit Jesaja 66:24. Of neem de hel als duisternis (Mattheüs 8:12, 2 Petrus 2:17). Dat heeft een achtergrond in het spreken over duisternis als verderf en rampspoed en oordeel van God in het Oude Testament, denk bijvoorbeeld aan Amos 5:20.

Het feit dat de onrechtvaardigen direct na het sterven meteen gestraft worden in hades komt in het Nieuwe Testament ook niet heel veel voor. De tekst uit Lukas 16:23 is voor zover ik weet het enige uitdrukkelijke voorbeeld. De Bijbel is denk ik vooral bezig met de eindbestemming van ons mensen. Dat is op de nieuwe aarde of de poel die brandt van vuur en sulfer, de eeuwige hel', aldus de hervormde predikant uit Doornspijk.