Refoweb-vragensteller zet vraagtekens bij dooppraktijk: 'Is dit wel een Bijbelse doop?'
![kinderdoop kinderdoop](https://images.cvandaag.nl/artikel-foto/e4cff09e0707070987e15dab7cd55484/kinderdoop.jpg)
'Er worden kinderen in onze kerk gedoopt van wie de ouders nooit meer in de kerk komen of alleen met kerst. Onlangs werd er een kindje gedoopt waarvan de moeder bijna niet in de kerk komt en de vader een ander (niet-christelijk) geloof heeft. Wij vragen ons nu af of dit het gevolg is van een vorm van verbondsautomatisme en of we hiermee wel op de goede weg zijn. Hoe moet een kerkenraad met ‘dit soort dopen’ omgaan? Is dit wel een Bijbelse doop?', aldus een vragensteller in de vragenrubriek van Refoweb.nl.
Ds. D. Breure antwoordt: 'Vanouds is er in hervormde kring een spanningsvolle verhouding geweest tussen twee elementen: Het eerste is: het kind behoort als kind van het verbond gedoopt te wezen. Niet het geloof van de ouders is de grond voor de doop, maar Gods verbond. Niet laten dopen is heel erg. Vergelijk hoe in het Oude Testament zij die een kindje niet lieten besnijden, uit het volk moesten worden uitgeroeid. Als het goed is wordt hierbij wel beseft dat het verbond niet alleen een zegenende kant in zich heeft bij gelovige aanvaarding, maar ook een veroordelende bij ongeloof en verachting. Maar: Gods verbond is en blijft de grond voor de kinderdoop, dus: alle kindjes uit een gelovig voorgeslacht behoren gedoopt te worden.
Het tweede is: wat doen ouders zichzelf aan als zij hun jawoord geven op de doopvragen terwijl zij zelf buiten het heil staan? Daarbij oordelen wij niet over het hart, dus als ouders zich voegen in het kerkelijk leven dan zullen wij hen niet afwijzen. Moeilijker wordt het als ouders openlijk blijk geven van ongelovigheid, bijvoorbeeld door het niet bezoeken van kerkdiensten of het zelf aangeven niet te geloven. Als zij ja zeggen zal God daarop terugkomen! En: hoe zullen zij dan hun kindje kunnen opvoeden in de voorzegde leer?
Hoe ruim men was in de dooppraktijk hing er van af welke lijn men het zwaarste liet wegen. De eerste (dan wel dopen) of de tweede (dan niet dopen). Daar tussenin werd de doop wel eens uitgesteld, maar uiteindelijk werd het natuurlijk toch óf wel óf niet dopen. Maar als poging om beide lijnen uiteindelijk toch te kunnen honoreren acht ik het prijzenswaardig om zo lang mogelijk hierop aan te sturen, biddend dat God bij ouders een ommekeer geeft. Vóór de eerste lijn pleit nog dat wij in het formulier tegenkomen dat verzorgers of voogden worden aangesproken.
Het lijkt me niet wenselijk het formulier aan te passen. Formulieren zijn juist bedoeld om voor eenheid te zorgen in alle gemeenten en dat gaan we opgeven als we naar eigen zin wijzigingen aan gaan brengen. Op zich hoeft een ruime dooppraktijk geen verbondsautomatisme te betekenen. Hoe je de doop ziet kan daar wel wat los van staan. Ook al ben je genegen ruim te dopen, dan is het zeker mogelijk de doop te zien als belofte van God die echter in geloof en bekering beantwoordt moet worden omdat het verbond anders naast verbondszegen ook verbondswraak kent', aldus de hervormde predikant uit Kockengen.
Praatmee