Wat had Stefanus dan gezegd?

Stefanus had een indrukwekkende toespraak voor het sanhedrin gehouden. Hij had een analyse gegeven van de geschiedenis van Israël. Zijn conclusie loog er niet om: Keer op keer hebben onze voorouders zich verzet tegen God. Keer op keer hebben zij Gods profeten veracht, zelfs gedood. En nu hebben jullie dat gedaan met Jezus. 
‘Jullie hebben de Zoon van God vermoord.’

Ze werden razend. Hoe durfde deze man met zijn vrome engelengezicht dit te zeggen?! Toen hij ook nog zei dat hij op dat moment een beeld uit de hemel doorkreeg, dat hij Jezus aan Gods rechterhand zag staan, waren ze helemaal niet meer te houden. Wat een schijnheilige fantast. Ze kookten van woede.

Wat voor gevaarlijke onzin kraamde deze Stefanus uit? Dit was pure godslastering. Vrome hallucinaties. Jezus van Nazareth staande naast God. Op een heel belangrijke plek. Hij zou nu Gods rechterhand zijn. Zij waren niet alleen beledigd door de toespraak, maar dit was ook een vreselijke belediging van God. Die Jezus zou nu met God regeren. Waar haalde deze Stefanus deze onzin vandaan?

Deze man verdiende de dood. De Schriftgeleerden vergaten hun waardigheid. Als bloeddorstige wolven sleurden zij Stefanus naar buiten om hem te stenigen.

Stefanus was een van de zeven, eerste diakenen en werd de eerste martelaar van de christelijke kerk. Hij was nog niet eens zo lang diaken. Hij was een diepgelovig man, vertelt de Bijbel. Een man die ook vervuld was met de Heilige Geest. Hij deed grote wonderen en tekenen.

Daarom werd hij gearresteerd.
Hij had alleen maar goede dingen gedaan, in de naam van Jezus.
Dat kostte hem dus zijn leven.

De Bijbel vertelt dat zijn gezicht tijdens dat verhoor en zijn vrijmoedige getuigenis leek op dat van een engel. De leden van het Sanhedrin moeten dat hebben gezien.

Iets van de hemel zien, het toch glashard ontkennen én gewoon doorgaan.
Is dat volgens de Bijbel niet een zonde tegen de Heilige Geest?!

Deze overdenking verscheen eerder op de Facebookpagina van ds. Arie van der Veer.