Dit artikel is nu opgeslagen in je
dashboard.
Bewaar artikelen in je dashboard.
‘Huize Zions’ prijkt op het bordje bij haar deur. De 90-jarige Ank Cappon reageerde niet afwijzend, toen ik haar belde. “Kom maar gewoon aan, ik ben voor niets en niemand bang”, zei de voormalig zendelinge. Waarom Ank niet bang is? “Er zijn twee mogelijkheden. Als ik ziek word, ga ik naar de hemel. Als Hij me beter maakt, kan ik nog getuigen. Dan hoef je toch niet bang te zijn?”
Ank gaat me voor, er staat champignonsoep op mij te wachten. Een lid uit haar gemeente in Rotterdam-Zuid hielp haar zojuist nog bij het corrigeren van haar gebedsbrief. “Ik heb twee meter afstand gehouden, maar Ank wil van niets weten”, zegt hij. De Rotterdamse is meer dan 50 jaar actief geweest in Azië als zendelinge en daar getuigt haar hele huis van. “Natuurlijk ben ik voorzichtig”, zegt ze, als ik naar haar ouderdom en het virus vraag. “Maar dat ben ik mijn hele leven al. Ik ben overal met de ernstigste patiënten omgegaan, en de Heer heeft me altijd bewaard. Dus dat hindert niet.”