Ds. Paul Visser: "Jezelf geestelijk opkrikken heeft geen zin"

“We zeggen wel eens: ‘we zijn vijanden van God.’ Het is nog veel erger. We zijn moordenaars van God,” zegt ds. Paul Visser. De Amsterdamse predikant maakt duidelijk dat er aan ons mensen niets te restaureren valt. We hoeven onszelf niet geestelijk op te krikken om een vroom mens te worden. “Op de dag dat je Hem vervloekt wacht Hij je op als een Vader. Dat is een liefde die alle verstand te boven gaat.” Visser sprak tijdens een avond van stichting Jij daar! over de royaliteit van God.

Dit artikel is je cadeau gedaan door cvandaag Premium lid Jeffrey Schipper.

Word ook lid

“Na de zondeval staan Adam en Eva beteuterd voor God. Dan hoor je Adam zeggen: ‘De vrouw die U gaf om bij mij te zijn, die heeft mij van die boom gegeven en ik heb ervan gegeten.’ Eva wijst vervolgens op de slang die haar heeft verleid. Het is een schuldbelijdenis van niks; schuld wordt afgeschoven. God doet niet eens Zijn best om te kijken of ze eerlijker kunnen worden. Hij weet namelijk dat er iets is stukgegaan. ‘Ze hebben geen hart meer voor Mij,’ weet Hij. Adam en Eva zijn ook niet in tranen, maar bang en brutaal. Als God ze niet tevoorschijn had geroepen, waren ze voorgoed verdwenen.

Een geweldige belofte
Hoe reageert God daarop? ‘Jullie moeten eerst je schuld belijden en dan praten we verder.’ Nee, dat zegt God niet. Hij ziet de schuld afschuivende Adam en Eva staan. Hoe beantwoordt Hij dat? ‘Ik zal vijandschap teweegbrengen tussen u (de slang, red.) en de vrouw.’ Het verzet tegen Hem gaat Hij verbreken. God gaat redding brengen. Daar klinkt een geweldige belofte. God kan de zondeval niet verdragen en komt in beweging. Niet om te redden wat er te redden valt, want er valt niets meer te restaureren aan deze mensen. God redt op een radicale manier: de kop van de slang zal worden vermorzeld. Het laatste woord is niet aan de duivel, maar aan Hemzelf.

Dat heeft alles te maken met het feit dat God niet is veranderd. Hij valt niet met Adam en Eva mee naar een bedenkelijk niveau. Hij blijft wie Hij is: liefde. Daarom is Zijn antwoord: ‘Ik zal.’ Dat is een geweldige royaliteit. En God maakt er meteen werk van. Adam en Eva hadden met vijgenbladeren een soort schortje in elkaar geflanst om hun naaktheid te bedekken. Ze voelen zich bedreigd en vertrouwen elkaar en God niet meer. Maar God besluit hen aan te kleden met de kleding van dierenhuiden. Inmiddels is er dan al bloed gevloeid: een voorbode van het offer. Een dier moet dood en de mens wordt gekleed.

Later staat in Jesaja 61 zo mooi: ‘U hebt mij bekleed met klederen van heil.’ Klederen van Jezus. Ook al zijn we hier nog in het Oude Testament, die lijn mogen we naar Hem doortrekken. Onze vuile was is met Hem aan het kruis gegaan. Er is verzoening gedaan. Er loopt dus een lijn van Genesis 3 (de zondeval, red.) naar Golgotha. Aan de mens is geen eer meer te behalen. God probeert ons ook niet te restaureren, zodat de gevallen en verloren mens vroom wordt. Dat is een grote dwaling in (de rechterflank van, red.) de reformatorische gezindte. Onder de noemer ‘werk van God’ moet de verloren mens geestelijk worden opgekrikt. Maar God restaureert niet en krikt de boel niet op.”

Wij doden God
Visser verwijst naar Goede Vrijdag. “Wat was er die dag voor eer te behalen aan mensen? Niets. Aan joden niet. Aan romeinen niet. En zelfs aan de discipelen niet, want ze waren allemaal gevlucht. De rest sloeg Hem aan een kruis. Pilatus wilde nog iets doen, maar koos uiteindelijk ook eieren voor zijn geld. Die dag is God in Jezus aan het kruis terechtgekomen. Dat doen wij blijkbaar als we onze handen vrij hebben. Als ons niets meer in de weg wordt gelegd, doden we God. Dan zijn we van Hem af. Met z’n allen roepen we dan: ‘kruisig Hem’. Jood en heiden. Orthodox en goddeloos. En de orthodoxen liepen voorop. We zeggen wel eens: ‘we zijn vijanden van God.’ Het is nog veel erger. We zijn moordenaars van God.

Luther wrong zich in duizend bochten om vromer te worden. Om echter te kunnen bidden en oprechter berouw te hebben en zo in aanmerking te komen voor God. Nadat hij zich geestelijk wilde opkrikken, kon Luther nog maar één ding bedenken: ‘ik zou willen dat er helemaal geen God was.’ Zo moe werd hij ervan. Als Luther die Goede Vrijdag erbij was geweest, had ook hij gezegd: ‘kruisig Hem.’ Dat is het gevolg van vroom geploeter. Op die ene dag gebeurde het. God werd in Jezus vermoord. De mensen hadden niet eens door wat ze deden.

Maar ook op Goede Vrijdag toonde Hij zijn liefde. Die liefde kan onze vijandschap tegenover God niet verdragen. Het wordt geoordeeld, maar dat oordeel vindt plaats in Jezus. Niet wij hangen, maar Hij hangt. Midden in ons verzet – op diezelfde Goede Vrijdag – was Hij het die bad: ‘Vader, vergeef hen want ze weten niet wat ze doen.’ Op de dag dat wij ons aan God vergrijpen is Hij bezig om Zich met ons te verzoenen. Dat is een liefde die alle verstand te boven gaat. Daar moet je God voor zijn. Terwijl Jezus aan het kruis hing, werd Hij uitgejouwd. Maar juist doordat Hij bleef hangen, bewees Hij zich. Hij bad, boette en bloedde. Totdat Hij riep: ‘Het is volbracht.’

Weet je wat God die dag vervolgens deed? Op het moment dat Jezus de dood in ging, scheurde het voorhangsel van boven naar beden door. God zette de deur wagenwijd open. Dat is de royaliteit van God. Hij verwacht van jou en mij niets meer. Op de dag dat je Hem vervloekt, wacht Hij je op als een Vader om je genadig te zijn. Dan mag je leven van de verzoening die Hij heeft bereid. Er is geen andere god die dit doet. Andere goden moeten allerlei offers ontvangen. Allah moet een heleboel krijgen voordat hij een keer barmhartig kan zijn. Maar God hoeft niets te hebben van jou en mij. Je mag het van Hem hebben. Dat is een royaliteit waar ik vrolijk van word!”

Geen vroom geploeter
Visser vervolgt: “Je kunt vandaag nog bij God terecht. Zonder jezelf eerst geestelijk op te krikken. Je kunt het proberen, maar dat wordt niks. Luther had heel veel goede werken gedaan en zijn eigen rug kapot laten slaan om boete te doen. Maar toch kon hij niet echt worden voor God. Ik herhaal het nog maar eens: de grote leugen in (de rechterflank van, red.) de reformatorische gezindte waardoor mensen bij Gods genade vandaan worden gehouden, is het feit dat ze eerst iets moeten worden. Een drama vind ik dat. Diepe tragiek. Om te huilen! Je bent niks en het wordt ook nooit wat. Je kunt jezelf geestelijk opkrikken, maar het valt altijd weer als een kaartenhuis in elkaar.

Jezus bloedde niet alleen voor onze zonden, maar voor de zonden van de hele wereld. En zeg niet dat dit te gemakkelijk is! God bloedde voor jou, zonder dat je erom gevraagd hebt. Hij vraagt naar jou. Jij krijgt het niet voor elkaar om dichter bij Hem te komen, maar Hij daalt tot jou af. Er was een man uit Den Haag die mij op maandagmorgen belde en na een preek niets anders meer kon dan knielen en zeggen: ‘God, dit is het. Soms lijkt het wat, maar het is niks. Meer dan dit heb ik U niet te bieden. Wees mij genadig.’ Die nacht ontdekte hij hoe royaal het eraan toe gaat bij God. Hij is zo royaal dat je er vandaag van hebben mag.

God kijkt niet met een benauwd gezicht: ‘Oh nee, nu komen ze met z’n allen naar Mij toe. Daar had Ik niet op gerekend. Dit gaat Mij een beetje te ver.’ Alsof Hij dan een zuinig gezicht zou trekken. Er is blijdschap in de hemel over één die zich bekeert. En als jullie met z’n allen komen, gaat de hemel uit zijn dak!”

Bekijk de volledige boodschap van ds. Paul Visser en neem een kijkje op de website van stichting Jij daar!:

Christenen die meer diepgang willen kiezen voor cvandaag Premium

Je las net een gratis cvandaag Premium artikel. Meld je aan en start je gratis maand.

Start je gratis maand