Lees Psalm 13 als je midden in de zorgen zit
Bijna iedereen kent het gezegde: Niet klagen, maar dragen en bidden om kracht.
Klagen zou niet mogen. Klagen zou zondig zijn. We moeten leren danken.
Niets is minder waar.
Klagen mag. Jezus klaagde aan het kruis: ‘Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten?’
In het Bijbelboek Psalmen wordt heel veel geklaagd.
Neemt bijvoorbeeld Psalm 13.
Deze psalm wordt bijna nooit in de kerk gezongen. Maar psalmen mag je ook lezen. Psalmen kun je ook bidden. Juist deze psalm, als je midden in de zorgen zit.
De psalm is geschreven door David. Het gaat over zijn zorgen. Hij dreigt eraan onderdoor te gaan. Maar liefst vier keer vraagt hij: ‘Hoe lang nog?’ Vijanden maken hem het leven zuur.
Maar David is ook God kwijt. ‘Hoe lang nog, HEER, zult U mij vergeten?’
Zo voelt David het diep vanbinnen. Er is zoveel lijden, zoveel eenzaamheid, zoveel tegenslag. Waarom is God zo ver weg? Het duurt al zo lang. Komt er dan nooit een einde aan?
Psalm 13 is zo levensecht dat je je eigen zorgen erin kunt herkennen. David schrijft over vijanden. Mensen kunnen ook ons treiteren, enorm dwarszitten. Intieme relaties veranderen in een hel. Het is bijna onmogelijk om samen verder te gaan. Het is zo moeilijk om te blijven vechten.
Maar er kan meer ‘tegen’ ons zijn. Er kunnen zoveel dingen tegenzitten. Wat kan een slechte gezondheid een mens enorm belemmeren. Het allerergste is dat je je ook in de steek gelaten voelt door God. Je bent moe van het bidden. Toch verandert er niets aan de situatie. Het gaat allemaal gewoon door.
Weet je wat nou zo bijzonder en daarom zo leerzaam is aan deze psalm? Dat je alles blijkbaar ‘gewoon’ tegen God mag zeggen. David klaagt niet als een zielenpiet, als iemand die in een hoekje zit te sippen en zegt dat ze hem altijd moeten hebben. Nee, hij praat met God, zoals twee vrienden dat kunnen doen. Hun relatie is niet kapot, maar ze zijn wel erg teleurgesteld in elkaar. Daar praten ze over. Ze zeggen eerlijk wat ze van die ander vinden. Alle teleurstelling, alle frustratie, alle boosheid gooien ze eruit. De wonden, die geslagen zijn, worden niet verzwegen.
Geloven is op God vertrouwen. Sterker nog, geloven is een liefdesrelatie hebben met God. Daarom kun je ook alles met Hem delen: niet alleen je liefde, blijdschap, hoop en verwachting, maar ook je twijfel, pijn en verdriet.
Zo kan de weg naar herstel beginnen!
Deze overdenking verscheen eerder op de Facebookpagina van ds. Arie van der Veer.
Praatmee