Refoweb-vragensteller worstelt met bekeringsvraag: 'Ik wil niet zondigen maar ik doe het!'

'Ik wil niet zondigen maar ik doe het! Bekering is Godskennis, zondekennis en Christuskennis. Ken ik dat? Ik ben zover weg! Bidden helpt niet. Waar is God? Kan het nog? Ik zit er zelf zo tussen, maar hoe kom ik er tussenuit? Hoe kom ik aan een einde met mezelf? Waarom doet God het nú niet in mijn leven?', aldus een vragensteller in de vragenrubriek van Refoweb.nl. A. J. C van Gent, ouderling binnen de Gereformeerde Gemeenten en godsdienstdocent, geeft advies.

'In je vragen lees ik diverse dingen die je doet. Beste vriend, in het doen ga je nooit de vrede met God vinden', maakt Van Gent duidelijk. 'Al bezoek je vaak kinderen van God, luister je vele preken en verslind je leespreken en goede boeken. Misschien klinkt je dat vreemd in de oren, ik zal het toelichten. Uit je schrijven maak ik op dat je deze zaken als redenen, als gronden, ziet waarom je toch wel goed bezig bent voor God. Kijk voor jezelf eens eerlijk in de spiegel. Klopt het dat je hier -wellicht heimelijk- verdiensten in zoekt?

Verder lees ik vragen die gericht zijn op het zoeken in jezelf. Ik zal het wat interpreteren en omschrijven. Je hebt een wens bij jezelf gevonden om dominee te worden. Je hebt soms weleens denkbeelden over het hemelleven. Je zoekt de kenmerken van bekering in de kennis van God, zonde en Christus. Je toetst jezelf met: “Ken ik dat?” Verder merk je dat je nog niet kan zeggen dat je bekeerd bent, dus concludeer je dat jouw ontdekkingen nog niet kloppen bij wat volgens jou nodig is om dát te kunnen zeggen. Je voelt dat er iets niet klopt en hebt eens gehoord dat een mens er tussenuit moet en met een einde aan zichzelf moet komen.

Je zoekt het leven in jezelf, in je daden, in ervaringen die nog zouden moeten komen, in gehoorde of geleerde kenmerken en je zoekt in de wet. Kortom, je zoekt bij de dood. Besef je dat de wet en de werken radicaal tegenovergesteld zijn aan het Evangelie en de genade van Jezus Christus? Wij zijn vaak zo snel geneigd om iets bij te willen dragen aan Gods werk. Nee, dat zeggen we natuurlijk niet hardop, want verstandelijk is wel bekend dat zalig worden genade is. En toch, toch geloof ik dat het in jou en mij zit om iets bij te willen dragen aan onze eigen zaligheid. Waarde vriend, als dat zo is dan verachten we het bloed van de Heere Jezus Christus. We besmeuren het met onze eigen godsdienstige gedachten en goede daden. Het kan zelfs zijn dat we dan onze zonden de schuld geven en de duivel tot zondebok maken. Maar weet je wat nu werkelijk het probleem is? “Ik.” 

Leg je eens neer bij dat Woord van Hemzelf. Vraag de Heere of Hij je wil leren om in alles af te zien van jezelf. Belijdt op je knieën je schuld voor Hem, de schuld van ongeloof, van het onrein achten van Christus’ bloed en erken voor Hem dat in jou geen goed meer in eeuwigheid te vinden is. De Heere is bereidwillig om je te ontvangen. Ik bid dat Gods Geest je aan jezelf ontdekt en je met McCheyne zal zingen: “Toen vluchtte ik tot Jezus! Hij heeft mij gered, Hij heeft mij verlost van het vonnis der wet. Mijn heil en mijn vreugde en mijn leven werd Hij. Ik boog me en geloofde, en mijn God sprak mij vrij!”', aldus de godsdienstdocent uit Rotterdam.

Deel dit artikel op: