Ik weet van een predikant die met zijn vrouw een kindje met het syndroom van Down kreeg. Toen hij dit aan een bevriende predikant vertelde, wees die hem op Exodus 4:11: ‘Maar de HEERE zei tegen hem (Mozes): Wie heeft de mens een mond gegeven? Of wie maakt iemand stom, doof, ziende of blind? Ben Ik het niet, de HEERE?’
Zeg dit trouwens niet zomaar tegen iemand, maar alleen als je ervaart dat de Geest je leidt om dit te zeggen en vanuit een diepe bewogenheid, misschien wel met tranen in je ogen en met een gebroken stem.
God gebruikte deze woorden. De predikant werd er zo door getroost, dat hij even later tegen zijn vrouw kon zeggen: ‘De Heere heeft ons gezegend met de geboorte van een kindje met het syndroom van Down. We begrijpen nog niet in wat voor opzicht het een zegen is, maar we zijn ervan overtuigd dat het een zegen is.’
De zondag erna stond deze predikant weer op de preekstoel. Zonder dat hij het wist, zaten er die zondag zeventig verpleegsters en een receptionist van het ziekenhuis, waar hun kindje geboren was, in de kerk. Van hen kwamen er dertig tot geloof in de Heere Jezus.
God kan het lijden gebruiken om ons deel te laten krijgen aan Zijn heiligheid. Natuurlijk zou ik u graag beloven dat ziekte en pijn al in dit leven uitgebannen kunnen worden, zoals sommige predikers dat doen. Maar dat kan ik niet. Laten we niet vergeten dat we in een gevallen en gebroken wereld leven. Iedereen die garandeert dat gelovigen niet ziek hoeven te zijn en niet door moeilijkheden getroffen kunnen worden, is een leugenaar, die mensen valse hoop geeft.
De Bijbel laat duidelijk zien dat de Heere lijden, ziekte, moeilijkheden en vervolging vanwege het geloof in Hem kan gebruiken om ons deel te laten krijgen aan Zijn heiligheid. Hebreeën 12:10 zegt: ‘Hij doet dat tot ons nut, opdat wij deel krijgen aan Zijn heiligheid.’
In onze zwakheid wil Hij Zijn kracht openbaren. Paulus getuigt in 2 Korinthe 12:9, nadat hij heeft verteld dat hij God drie kreeg had gebeden om de verwijdering van de doorn uit zijn vlees, wat niet gebeurde: ‘Maar Hij heeft tegen mij gezegd: Mijn genade is voor u genoeg, want Mijn kracht wordt in zwakheid volbracht. Daarom zal ik veel liever roemen in mijn zwakheden, opdat de kracht van Christus in mij komt wonen.’
Nooit zal ik die avond vergeten dat ik voor een groep mensen op bedden en in rolstoelen mocht spreken over het thema ‘Gebroken dromen’. Na afloop stak iemand zijn hand op. Hij lag op een bed. Ik kom hem niet verstaan en liep naar hem toe. Met de nodige inspanning kon ik hem verstaan: ‘Romeinen 8:18’.
Ik liep terug naar de microfoon voor in de zaal en las die tekst: ‘Want ik ben ervan overtuigd dat het lijden van de tegenwoordige tijd niet opweegt tegen de heerlijkheid die aan ons zal worden geopenbaard.’ Dat is zijn hoop, dat mag onze hoop zijn.
Eerder schreef ik ook al over dit thema, waarop velen reageerden. Een greep uit de reacties.
– ‘Ik heb al 22 jaar veel pijn. Ik heb er veel voor gebeden, ook anderen hebben dat gedaan. Ik ben bij gebedsgenezers geweest, maar ik ontving geen genezing. Ik blijf vertrouwen en heb leren leven met pijn. Ook dat is genade. Blijf trouw aan de Heere en ooit komt de tijd dat er geen pijn en geen tranen meer zullen zijn. Er is vaak onbegrip, maar ik mag het volhouden door Hem Die mij kracht geeft.’
– ‘God heeft mij niet genezen, maar gebruikt mijn ziekte tot eer van Hem.’
– ‘Ik weet van jongs af aan niet wat gezondheid is, maar ik weet wel wat zegen is.’
– ‘Ik ben nu 24 jaar ziek en ook ik heb gebeden en er is voor mij gebeden. In de jaren van ziekte is de Heere zo dichtbij mij gekomen. Ik heb Hem veel dieper mogen leren kennen, zodat ik de jaren van ziekte kostbaar ben gaan achten. Ik ben nog steeds niet genezen, maar mijn ziekte laat het ook toe om een getuigenis te kunnen afleggen naar niet-gelovige zieke mensen. Soms wordt mij gevraagd waar mijn kracht vandaan komt om deze weg te gaan en dan kan ik mijn Heere verheerlijken door te vertellen over Zijn liefde, Zijn zorg en Zijn tederheid voor mij.’
– ‘Mijn lieve vrouw was ongeneeslijk ziek, een vreselijke ziekte, met 24 uur per dag pijn. Ze is genezen. Ze wendde zich tot Jezus Christus. Er kwamen geen gebedsgenezers bij te pas, maar door het lezen van het Evangelie en te leren dat angst niet van God is. Toen ze zich volledig, maar dan ook volledig aan Hem overgaf, genas Hij haar. Wat een liefde van Hem.’
– ‘In 1 Timotheus 4:20 zegt Paulus dat hij Trofimus ziek in Milete heeft achtergelaten. Trofimus was een broeder en Paulus had de gave van genezing.
Ik ken een zuster en een broeder die beiden ziek zijn. Beiden zijn ze naar een genezingsdienst geweest, beiden zijn niet genezen. De zuster is chronisch vermoeid, door een stofwisselingsziekte. Als zij zich iets beter voelt, benut ze haar tijd met bidden (gebedsboekje bijhouden met veel namen en onderwerpen van voorbeden). De broeder heeft chronische spanningshoofdpijn. Als hij zich beter voelt, gaat hij Bijbellezen. Hij is een man van gebed en bidt voor veel mensen, zieken, zendelingen, situaties waarvan hij hoort, of die hij tegenkomt. Als hij zich goed voelt, gaat hij de stad in om te evangeliseren en bidt hij met mensen voor hun ziel, gewoon op straat! Beiden ontvangen veel gebedsverhoringen, soms zo ‘direct’, weinig mensen verstaan dat. Zij zijn door lijden “geheiligd”. Ik zie bij hen, als ik hen bezocht heb en we samen gebeden hebben (we blijven bidden voor hun genezing, pijn is zo afmattend!) en ik naar huis ga, dat vrede met God oneindig veel meer waard is dan gezondheid en voorspoed!’
Ik hoorde van een dominee die een ernstige burn-out had. Hij kon niet meer preken, niet meer bidden, niet meer Bijbellezen. Ook geestelijk was het heel donker geworden in zijn leven, heel donker. Jazeker, dat kan gebeuren in het leven van een kind van God. Laten we niet te snel oordelen.
Velen stonden om hem heen en zijn voor hem blijven bidden. En, o wonder, toen hij niet meer kon bidden, bleef de Heilige Geest voor Hem bidden met ‘onuitsprekelijke verzuchtingen’ (Romeinen 8:26). En ook Christus bad, pleitte voor hem bij de Vader (Romeinen 8:34).
Na drie (!) jaar – wat een lange tijd – begon het langzaam weer licht te worden in het leven van deze dominee. ‘Door de gebeden van de Heilige Geest en van Christus en van vele gelovigen’. U begrijpt dat zijn dankbaarheid groot was.
Er komt een einde aan het lijden
De verlossing van de wereld is echter nabij. Als de Heere Jezus komt, komt er een einde aan alle ellende, pijn, oorlog en ziekte. Wat kun je daar soms naar uitzien!
Maar tot die tijd hebben we – ook gelovigen – nog te maken met de gevolgen van de zondeval in het paradijs. In het grote wereldgebeuren, en ook in ons eigen leven en in het leven van hen die ons lief en dierbaar zijn. En zeker, God geneest en richt zo tekenen op van Zijn komende Koninkrijk.
Het komt erop aan dat we de Heere vertrouwen, in welke omstandigheden we ons ook bevinden. Hij kan oplossingen geven in hopeloze situaties.
We krijgen niet altijd een antwoord op de vraag waar God is als het leven pijn doet, hoewel lijden ook onze eigen schuld kan zijn. En sommigen lijden wel heel veel. Laten we maar voorzichtig zijn met goedkope antwoorden.
Soms is het beter om eerst stil te zijn, te zwijgen en er te zijn. En soms kunnen we ons verwonderen over Gods genade in het leven van iemand die een diepe weg moet gaan. Als we maar weten dat de Heere Jezus met ons is en voor ons zal zorgen, ook al gaan we door een dal van diepe duisternis (Psalm 23). Zijn vrede is oneindig veel meer waard dan gezondheid en voorspoed.
Dirk van Genderen is Bijbelleraar. Klik hier om zijn website te bezoeken.
Stitcher
