Arend en Denise zijn allebei rasartiesten. Toch kwamen ze via een omweg bij elkaar in het huwelijksbootje terecht. Denise: “Ik heb een huwelijk van 8 jaar achter de rug. Ik heb een tweede kans gekregen, zo zie ik dat echt. Ik heb daarin herstel ervaren. Ik heb mezelf opnieuw ontdekt en heb opnieuw leren vertrouwen in God, dat Hij nog steeds het beste met mij voor heeft. Maar ook heb ik weer vertrouwen gekregen in de mensen om mij heen. Want ik ben ook wel sterk veroordeeld. Ik begrijp hoe dat werkt omdat ik ook zelf zo naar mensen heb gekeken die gingen scheiden. Dan dacht ik: ‘Dat doe je toch niet?’ Totdat het je zelf overkomt. Alles bij elkaar geeft het een extra dimensie aan mijn geloofsleven.”

Toevallig
Arend Jansen is tot de scheiding van Denise een behoorlijke vrijbuiter en ziet zijn kans schoon. “Ik ben tot mijn 29e vrijgezel geweest en heb het gezin van dichtbij meegemaakt. Denise’s zoon, Noah, zie ik daarom ook een beetje als mijn zoon. Ik heb het van de zijlijn aanschouwd toen het misging. God gaf haar een tweede kans en ik dacht: ‘Ben ik dat nou heel toevallig?’. Het kwam mij goed uit, heel kort door de bocht gezegd.”

Radiologie
Op een ochtend voelt Denise twee knobbels in haar borst. Ze besluit na een korte aarzeling toch naar de dokter te gaan. “Ik zat gelijk de hele middag bij de afdeling radiologie. Het was heel, heel zwaar. Ik dacht eerst dat ik misschien geen chemotherapie zou hoeven ondergaan. Maar iedere keer kreeg ik nog slechter nieuws te horen. Tot ik uiteindelijk moest accepteren dat ik de zwaarste behandeling zou ondergaan.”

Ook voor Arend was het geen makkelijke tijd. “Als de dag afgelopen was dan deed ik alle gordijnen dicht en moest ik echt huilen. Dan ging zij alvast naar boven en kon ik alle pijn en indrukken van de dag even laten gaan. Je gaat na de uitleg over chemotherapie naar huis en wacht vervolgens tot ‘het gebouw’ instort bij wijze van spreken.” Denise: “Je relatie verandert. Als er geen basis van liefde en vertrouwen is, is de kans aanwezig dat je elkaar niet meer terugvindt. Je lichaam verandert zo erg. Ik heb afscheid moeten nemen van een deel van mijn vrouw zijn, zo voelde dat. Bijvoorbeeld door het verwijderen van mijn borst of haarverlies. Ik ben niet meer dezelfde vrouw die ik voorheen was.”

Ze vervolgt: “Voor mezelf was dat al een aderlating en een stukje rouw. Ook binnen je huwelijk is dat het geval. Je wil toch voor je partner volmaakt en compleet zijn. Dat maakt dat ik mij bijna bezwaard voel naar mijn man toe dat ik niet meer perfect ben. Voor hem voelt dat misschien niet zo.” Arend: “Dat vind ik wel verdrietig als ik dat zo hoor. Omdat ik haar perfect vind. Maar ik snap het heel goed.”

Geloof
Welke rol speelde het geloof in die tijd? Arend: “Ik vond God wel stil in die periode. Ik loop elke dag een ronde van een uur en dan zei ik: ‘U zegt niets’. Maar als ik dan weer de voordeur opendeed lagen er tien kaarten van mensen of waren er bloemen gebracht. Of mensen hadden geld ingezameld omdat Denise haar inkomen kwijt was. Dus hoezo was God stil? Hij was er altijd.” 

CIP.nl sprak met pianiste Denise Brand over het reurige jaar dat ze beleefde na haar diagnose met borstkanker. "Nog voor het hele land in lockdown ging, ging mijn lichaam in lockdown", aldus Brand. Lees het hele gesprek hier!