De CGK bevindt zich in een impasse, dat bleek vorige week tijdens de vergaderdag van de generale synode van het kerkverband. Dit en vorig jaar werden er vrouwelijke ambtsdragers benoemd in christelijke gereformeerde gemeenten die een samenwerkingsgemeente vormen met kerken waar vrouwelijke ambtsdragers wél zijn toegestaan: de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt (GKv) en Nederlands Gereformeerde Kerken (NGK). Dit leidt tot verwarring omdat de CGK in 1998 afspraken dat volgens de Bijbel "het gezaghebbend leidinggeven aan de gemeente aan de man en niet aan de vrouw toekomt.”

“De samenwerkingsgemeenten hebben iets gedaan wat niet mocht”, constateert Knevel. “Maar wat nu als je echt gelooft dat het ambt openstaat voor vrouwen? Daar zit het dilemma. Gemeenten vinden echt dat het niet de wil van God is en andersom. Zo’n 180 jaar lang hebben we oplossingen gevonden om bij elkaar te blijven. Als het gaat om de kwestie ‘vrouw in ambt’ werd er vaak studiecommissie benoemd en dan ben je weer meer dan drie jaar verder. De christelijke gereformeerde oplossing ligt altijd in het midden: we helpen elkaar, maar leggen elkaar niets op. En tot nu toe redden we het met elkaar, sinds de Afscheiding in 1834.”

Beluister het fragment vanaf minuut 30:28