In oktober heeft de commissie een beoordeling van de situatie in Libië op de agenda staan. Voorheen werd gekeken naar civiele en politieke rechten, maar de vrijheid van religie kreeg geen aandacht.

Vooral Libiërs die overgegaan zijn naar het christendom staan onder druk. “Onze bronnen bevestigen dat ze wegens godslastering worden gearresteerd en gevangen gezet, omdat ze christelijke materialen online deelden”, zeggen Open Doors, Middle East Concern en de World Evangelical Alliance in het rapport dat ze gezamenlijk aan de commissie hebben overhandigd. “Ze staan onder druk van de politie en familieleden om naar de islam terug te keren en daarbij wordt gebruik gemaakt van fysieke en psychologische dwang.”

Sinds de val van dictator Muammar Gaddafi in 2011 is er in Libië een machtsvacuüm waarin verschillende politieke en militaire groepen strijden om de macht. Er zijn grote zorgen over het overtreden van mensenrechten door alle partijen in het conflict. De VN-mensenrechtencommissie wil een bezoek brengen aan het land. “Het moet krijgsheren en gewapende groepen wakker schudden dat ze verantwoordelijk worden gehouden voor hun misdaden”, zegt Eric Goldstein, Midden-Oostendirecteur van Human Right Watch.

Burgers en speciaal burgers van minderheden, zoals christenen, zitten gevangen tussen het kruisvuur in het conflict. In een rapport over het land schrijft Open Doors: “De afwezigheid van een centrale regering die toeziet op orde en gezag, heeft de situatie van christenen bemoeilijkt. Het niveau van geweld tegen Libische christenen is extreem.”

In januari verdween de Egyptische christen Romany Adly Ayoub. Deze koptische christen opende in 2014 een kledingzaak in Libië. Zijn familie kreeg het nieuws dat Romany was ontvoerd en gedood. De islamitische Ansar al-Sharia groep had hem willen dwingen zijn geloof af te zweren. Omdat hij dat weigerde, moest hij dat met zijn leven bekopen.

In een concept voor de grondwet in 2017 staat dat de religie van het land de islam is en dat de sharia de wetgeving bepaalt en er geen godsdienstvrijheid is. In het wetboek van strafrecht is geloofsafvalligheid niet verboden, maar het taalgebruik is zodanig dat christenen gemakkelijk van godslastering beschuldigd kunnen worden.

“In hun eerdere beoordeling van Libië keek de mensenrechtencommissie niet naar religieuze onderwerpen”, zegt Wimco Ester van de afdeling pleitbezorging van Open Doors Nederland. Hij vervolgt: “We hopen dat deze keer daar wel naar wordt gekeken en dat dit positief zal uitwerken voor de christenen en andere religieuze minderheden.”

Libië staat op plek 4 van de Ranglijst Christenvervolging. Qua score sluit het nauw aan bij de top-drie Noord-Korea, Afghanistan en Somalië.