Aan het woord is geen extremist die zich inzet voor de jihad. Ook geen lid van één van de vele terroristische groeperingen die vechten voor de, in hun ogen, ware islam. Aan het woord is een vriendelijke, zachte en goedlachse tiener. Zijn naam is Naïm en zijn verhaal maakt diepe indruk.

De oorlog ontvlucht
“Van oorsprong kom ik uit Syrië. Zes of zeven jaar geleden zijn we gevlucht voor de oorlog. Iedereen uit mijn gezin kwam via een evangelisatiecampagne onder vluchtelingen tot geloof, behalve ik. Ik wilde niets met Jezus te maken hebben.”

“Van christenen begreep ik niets. Ik dacht altijd dat ze drie goden aanbaden. Jezus kon toch niet ook God zijn? Ik geloofde wat ik in de Koran over Hem had geleerd, namelijk dat Hij een profeet was. En dat is ook wat ik mijn familie voorhield toen ze het Evangelie aan mij vertelden. Ze spraken veel met me over Jezus, maar ik wilde absoluut niet luisteren.”

De Weg, de Waarheid en het Leven
“Al die tijd leefde ik gescheiden van mijn ouders. Tot ik op een nacht een droom kreeg waarin Jezus mijn hand vasthield. Hij vertelde me dat Hij de Weg, de Waarheid en het Leven is. En Hij vroeg me naar de kerk te gaan! Toen ik wakker werd wist ik het zeker: Jezus is God.”

“Je kunt zeggen dat ik vanaf dat moment geloofde, maar ik wist nog steeds niet over Jezus. Daarom begon ik vragen over Hem te stellen. Ik ging niet meer naar de moskee en dat was een grote stap voor me, aangezien dit een tweede huis voor me was.”

Broederschap
Naïm glimlacht: “De mensen in de buurt waar ik woonde waren ook radicale moslims. Er wonen veel leden van de moslimbroederschap. Ze zagen en merkten dat ik veranderd was, dat ik anders was gaan denken. Toen kwamen drie of vier van mijn vrienden uit die buurt naar me toe en sloegen me helemaal in elkaar. Ik was er slecht aan toe. En dit waren mijn vrienden!”

Zijn ouders besluiten daarop dat het veiliger is om te gaan verhuizen. Inmiddels wonen ze op een plek waar Naïm zijn geloof iets vrijer kan belijden en uitleven. Hij kan nu zelfs regelmatig naar de kerk, vertelt hij met een tevreden gezicht.

Project Philip
Naïm wist nog weinig over Jezus en stelde veel vragen. Hij ging op zoek en komt terecht bij Project Philip. “Al snel werd me duidelijk wat de bedoeling was. Het belangrijkste dat ik leerde, was hoe ik zelf de Bijbel kan lezen en bestuderen, zonder afhankelijk te zijn van iets of iemand anders. Ik leerde hoe ik de Bijbel kan lezen, interpreteren en toepassen in mijn leven. Ik heb er echt heel veel aan gehad. Ook leerde ik hoe ik Project Philip richting anderen kan uitvoeren.”

Bijbelstudie leiden
Zou dat ook betekenen dat hij Project Philip richting zijn oude vrienden kan uitvoeren? Naïm denkt na. “Radicale moslims geloven dat moslims die zich bekeren gedood moeten worden. Daarom is het moeilijk en ingewikkeld om het Evangelie te delen met je eigen omgeving.”

“En toch”, vertelt Naïm, ”Afgelopen woensdag hadden we een Bijbelstudie en mocht ik een groepje leiden! Ik kon toepassen wat ik geleerd had tijdens de training. We openden Gods Woord, lazen en interpreteerden en zo kon ik uitleggen wat er stond. Echt, Project Philip is een zegen voor me. Maar niet alleen voor mij. Ik kan het nu ook doorgeven aan anderen en het is ook tot zegen van hen. Ik hoop dat het aantal deelnemers aan de Project Philip training de volgende keer zal verdubbelen. Deze keer deden er 21 deelnemers mee, ik hoop en bid dat het de volgende keer meer dan 40 zullen zijn.“

Het effect van Project Philip
Deelnemers aan de training van Project Philip gaan na hun training zelf aan de slag met een Bijbelstudiegroep. De deelnemers aan die Bijbelstudies leren de Bijbel lezen en begrijpen. En leren op hun beurt dat weer door te geven aan anderen!