Kerken zouden mensen moeten helpen om werkelijk vrij te worden, maar dat doen ze niet omdat ze vooral bezig zijn met hun eigen stokpaardjes: dat wat ze missen in andere kerken en dus hun eigen bestaan rechtvaardigt. Dat zegt voorganger en Vrij-zijn-oprichter Wilkin van de Kamp in Onderweg.
Als kind maakte hij mee dat zijn ouders uit de Hervormde Kerk in Aalten werden gezet omdat ze pleitten voor doop door onderdompeling. Ze begonnen een volle-evangelie-gemeente. Wilkin voelde hun pijn, maar ook hun afkeer van andere kerken vanwege die pijn. Ook bij de Vrij-zijn-beweging dreigde het gevaar van stokpaardjes, aldus Wilkin: "Ik had een exclusieve houding: hier gebeurt het, wij zijn het. Maar daarover zijn we op onze knieën gegaan. Ik denk dat ik nu geen stokpaardjes meer heb."
Wilkin hield niet van Nederland en hoopte ons land te ontvluchten. Dat vluchtgedrag stopte abrupt tijdens een evangelisatiebijeenkomst in Kazachstan: "Er trad een koor op dat een lied zong over Gods liefde voor Kazachstan. Toen brak ik, ging op mijn knieën en vroeg om vergeving dat ik niet van mijn land hield."
Wilkin koos ervoor om van Nederland te houden, kwam terug en richtte Vrij zijn op: een beweging van bevrijdingspastoraat. Vrij zijn helpt mensen ontdekken wat 'in Jezus zijn' betekent en bevrijdt hen van rommel waarmee ze leven. Bijvoorbeeld een leugen over zichzelf: 'ik ben niets waard'. Ook ziekten worden daarbij genezen.
In het Radio-5-programma 'Onderweg' (EO) spreekt Elsbeth Gruteke zaterdagavond met inspirerende Nederlanders over hun levensweg, hun passie, hun geloof en twijfel.
Het gesprek wordt uitgezonden zaterdagavond om 20.02 uur op radio 5. Na te beluisteren én verfilmd te bekijken op www.eo.nl/onderweg.
Praatmee