Dingena groeide op in een groot christelijk gezin en kreeg de liefde voor het leven met de paplepel ingegoten. “Ik ben de oudste van zeven kinderen. Als kind kwam ik samen met mijn moeder in een winkelcentrum een kraampje tegen van een pro-lifeorganisatie. Toen vertelde ze me al dat er kindjes in de buik van de moeder gedood worden. Toen ik een jaar of veertien was, ging ik samen met mijn moeder naar de Mars voor het Leven. Ze was toen zwanger van mijn broertje. Sindsdien heb ik geen mars meer gemist, behalve één keer in coronatijd.”